Άφησέ με να Φύγω (Afise me na Fygo) Novel 729 (Ft. Logos Timis)

[Verse 1: Κοράκι]
Μέρες που κατρακυλάω και δε βρίσκω άκρη
Αυτό το beat, αδερφέ μου, να το κάνουμε κάτι
Βάζω τον πόνο μου σε στίχους και βγαίνει κομμάτι
Βάζω τα δάχτυλα στο κούτελο κι ανοίγω μάτι
Όσα κουπλέ και να σου πω, δε σβήνουνε τον πόνο
Όλο θεριεύει το κοράκι, μου τρώει τον ώμο
Όλα τα γράφω βιαστικά μα νικάνε τον χρόνο
Όσο γυρίζω σπίτι μου με τη μάπα στο δρόμο
Έλα να με βρεις εκεί που ξέρεις πως θα 'μαι το βράδυ
Να πούμε για τα βάσανα και τα όνειρά μας
Εδώ νικάμε τον πόνο τον μεγαλώνουμε
Εδώ δεν ακουμπάνε τη χαρά μας
Δε θα φορτώσω σε κανέναν δικά μου σπασμένα
Εκεί που πας να μ' αγαπήσεις πατάω τα φρένα
Φοβάσαι να μη με λατρεύεις, πεθαίνεις για 'μένα
Νιώθω ενοχές μη σε πληγώσω, δεν κάνω για 'σένα, άσε με
Ή μάλλον μείνε εκεί να σε δω μέχρι την αυγή
Στην Αττική μ' ένα κρασί σ' ένα αμάξι με μουσική
Εμείς οι ρομαντικοί να γελάμε ως το πρωί
Κι αν δε βρούμε το πού θα βγει, βάλε το αμάξι μπροστά
Και στείλ' το τοίχο
Έτσι κι αλλιώς, φοβάμαι ν' αποτύχω
Κουράστηκα να 'μαι καλό παράδειγμα
Στ' αρχίδια μου αν κρίνουνε τον στίχο