Seni Zaptettim Ben Kolera

[Verse 1]
Denize batmışım oysa bu buhranla buhara karışmalıydı deniz
Seni senden istmekle açılıyordu dehliz
Hayranım her kelamına, hâlâ ağlıyor mina
Cansın sen, ruha can
Koca kuru bir ağaçta sallanan tek yaprağım
Henüz gencim, akıl başta sanki ben kötürümüm
Dizlerimi sürükler kendimi kendim yürütürüm
Yeni CD'mle seni parçalarına ayırırım
Ne yapsam da ortadan kalkmayan bir gerçeğim ben
Korkmasaydım sahipten gözlerini söker eline verirdim
Kör yürürdün, kör, gencecikken öldürdün beni
Şükür döndü yine zaman pergeli
Ey, gönülden habersiz benim gönülle işim ne?
Ey, güzelden nasipsiz benim güzelle işim ne?
Başlasam kaç yıl sürer yazacağım eşeknâme?
Erleri çağırsalar çıkamazsın meydane

[Nakarat]
Saçma-lama mal mı-sın lan oğlum her gün aynı terane
Yapma, bu kadar da düşemezsin düşenin üstüne, toprak
Yaprak bile kıpırdamı-yor lan oğlum bastı buhran felaket
Aklın ve de fikrin benim oğlum seni zaptettim ben

[Verse 2]
Gözlerimden yaşlar fışkırır, çok bilenler yüzüme hapşırır
Dilin hızlandıkça kalbin hımbıllaşır
Tilkilerle atlar, bir küser, bir barışır
Yamuklar mı beni düzeltmeye kalkışır?
İlgilenen yok benimle, saçlarım ondan dağınık
Kıyıdan uzaklaşıyorsun çünkü küreksiz o kayık
Horluyordu, rüyasında beni horluyordu
Kolera duâlarının kapılarını zorluyordu
Dilediğin tüfeğini çat, bende kaşlarımı çattım
Tek tekme attım sen üç yıllık gaz çıkardın
Tatlı su kurnazı tanıdın işte virüsle haylazı
Ben veni vidi vici'ysem, bıdı bıdı-bıdı bıdı
Adam kolsuz da yaşar, kellesi olmadan asla
Büyümüş taklidi yapma, git de parkta kumla oyna
Katlanamazdı kimse gözlerimi devirmeme
Sen gibiler yüzünden ben gibiler bu hâlde