Νάρκες (Narkes) Novel 729 (Ft. Eleuthero Pneuma)

Το έχω μάθει πως αν η ψυχή μου δεν πέσει στη λάσπη δεν λάμπει
Πως αν δεν δίνω τα πάντα σε αυτό που αγαπάω δεν κλείνει το μάτι
Πως το χιπ χοπ δεν πουλιέται, αυτό το 'χω μάθει από τον Βαλάντη
Άμα δεν έχω ανάγκη να βγω να μιλήσω για κάτι δεν βγαίνει κομμάτι

Περιμένουμε το πρώτο live, το πρώτο ταξίδι, το πρώτο μας party
Σαν τους Mao Mao θα σκάσουμε, θα γίνει η Αθήνα Βαγδάτη
Πάμε στο studio να γράψουμε κι άλλο ένα κι άλλο ένα κι άλλο κομμάτι
Να το ακούμε κάτω από τα πεύκα, να το ακούμε μέσα στο καράβι

Αυτό το ταξίδι έχει μέλλον ακόμα βαστάμε γαμώτο δεν τέλειωσε τίποτα
Ακούω τα κουπλέ σου αδερφέ μου ανασαίνω ξανά και ανεβάζω ταχύτητα
Πότε θα σκάσει ο δισκος για πες; απαντάς πως το χτύπημα κοντοζυγώνει
Στα live θα κουνάνε ξανά το λογότυπο σαν του τσουλού το σεντόνι

Δέκα άτομα στο εννιαθέσιο βαν, σημαίες, πανό και καλώδια
Σε όποια πόλη και αν πήγαμε μας περιμέναν ζεστές αγκαλιές και χαμόγελα
Κοιμήσου αδερφέ μου και θα σε ξυπνήσω πριν τα τελευταία διόδια
Κοιμήσου αδερφέ και ονειρέψου ότι θες, δεν έχουν ταβάνι τα όνειρα

Βγήκε ο ήλιος και σκάνε στο άλσος καπέλα, γυαλιά και βερμούδες
Όταν νυχτώσει πλατεία Αγία - Κυψέλη αδειάζουνε κούπες
Ξεχνιέμαι όταν είμαι με φίλους, μα ακόμα πονάν όσα μου 'πες
Τα μηχανάκια απέξω απ' το στούντιο και εμείς μέσα ψάχνουμε λούπες

Μέχρι να βγούνε τα φίμωτρα, μέχρι να βγεις απ' το σπίτι σου
Μέχρι να χαμογελάς και να βλέπω τι σχήματα παίρνουν τα χείλη σου
Αυτό που καιρό έψαχνες κάπου μακριά πιθανόν να 'ναι κάτω απ' την μύτη σου
Και έτσι ένα βράδυ τυχαία ένας φίλος μου να ερωτευτεί μια φίλη σου