Kokkino Krasi Usurum

Δυο-τρεις βροχούλες σε πιάσανε κι εσύ φωνάζεις
Για το Θεό που σε χτυπάει πισώπλατα σφαδάζεις
Για το σύννεφο που σε καταδιώκει και σε κάνει μουσκίδι
Καθε φορά που νιώθεις ανήμπορος και σκύβεις
Μα ο πόνος σε τρώει πιο πολύ
Κάθε φορά που χώνεις τα νύχια σου στο κόκκινο κρασί
Για να τα έχεις να τα βλέπεις ματωμένα
Να λες στον εαυτό σου κλαις δικαιολογημένα
Δικαιολογημένα
Τις ανάγκες σου επιστράτευσες για ορκισμένο εχθρό σου
Λόχαγους δήθεν τις όρισες στον άηχο βιασμό σου
Γι′ αυτό εκούσια τιμωρία ανέβασες στο βάθρο
Την παράτησες καιρό και τα γένια πιάσαν πάτο
Μα ο πόνος σε τρώει πιο πολύ
Κάθε φορά που χώνεις τα νύχια σου στο κόκκινο κρασί
Για να τα έχεις να τα βλέπεις ματωμένα
Να λες στον εαυτό σου κλαις δικαιολογημένα
Λουλούδι που δεν δέχτηκε την ήττα
Σε σένα θα 'ρθει να το πει
Να το ποτίσεις γεμάτος πονηράδα
Με το δικό σου το κόκκινο κρασί