Mono Okaber

[Bənd 1]
Hamı kiminçünsə xilaskardır...
Ya mən lal olmuşam, ya da qulağım bir az kardır
Ürəyimin yaralarına əllərinlə toxun
Gözlərimi görmək üçün yuxarı qaldır bir az kadrı

Əmələ gəlmir hərdən...
Nə qədər yazasan müharibədən, mərmilərdən?!
Soyuq tərdən sonra baş verən paranoyadan
Xatırlayıb hərdən oğurladığın illəri yerinə qoy, adam (sus)

Günlərim artıq maraqsız və daha sakit
Artıq alışıb yanan ocağı söndürmüşəm
Mənə ölüm hökmü də azdır, cənab hakim
Mən sevgi və bütün hisslərimi öldürmüşəm

Fikirlər qarma-qarışıq
Arasında ümidsizlik və karma yarışır
Biz axı deyildik əsl adam
Tüstüyə qarışan hönkürtülər əks-səda
Bu ya fraqment, qısa metrajlı kino
Ya da hər mübarizənin sonunda bitir yol

Həyat yerə çırpar, bəlkə də, qaldırar səni
Son sözünü deyə bilməsən, yandırar səni
Qorxulu yuxulardan ayılmadım
Hər dəfə oyananda isə adını sayıqladım