Sessizce İçimden Kolera

[Verse 1]
Gittiğim her yere gelir peşimden sürüklenip hazan
Kendi parmaklarımdır kendi dörtlüklerimi yazan
Farkedince yok olan yansımalara benziyor zaman
Vardır yalan Dünya'sında çekip seni de batıran

Artık göz yaşlarını kurut, fikrin dinç olmalı yavru kurt
Çizmelisin yeni bir rota, kurmalısın yeni bi' yurt
Olup biten her şeyi unut, dağılmalı bu kara bulut
Hüznünü dizlerinde uyut

Yarın ölecekmiş gibi bugün için hiç ölmeyecekmiş gibi
Ahiret için işte bilançomuz bu
Ruhumuz çöl kalbimizi kaplıyor kumu
Yıllandıkça taşa dönüyor kalbin değişiyor huyu (sorma!)

Sorma neler yaptım ben çünkü öyle gerekti
Büyük insanları vurdum, sağ kalmam bereketti
Canımı zor kurtardım bil ki ben gibi
Güçlü olanların gizli olur dertleri (hadi)

[Nakarat]
Sanma ki gökten zembille indim ben
Kolum kırılsada gizler onu hep bir yen
Cefasını bulur herkes zaten sessizce içinden
Ne batıklar çıkar benim denizimden
Karanlığı yoktur benim dehlizimden
Sanma ki hâlime içlenmem sessizce içimden