(ورس ۱)
حالا گوشی تو گوشمه
سیگارمو میبوسمش
حسّم گلومو میفشاره و آره میدونم که
توی این اتاق تاریک
فقط ماییم و تنهاییم
منم و قلمم و موزیکم انگار نیست فردایی
یکمی فرق داره پیچش تارای مغز من
شاید همینه که یه عمریه هستم در به در
سر به سرم نذار چون سنگین برات حرف من
اونا که میفهمن باهامن، ده ساله هستن خطه من
(همخوان)
گفتم راه منه، حالا میگم خداحافظ
راه منه، اینقدر نپرس کجایه
راه منه، راهم از تو جدایه
راه منه، باید برم خداحافظ
(ورس ۲)
۹ از ۱۰ کسی که باته
۹ از ۱۰ کثیفه ذاتش
تا وقتی که چیزی بهش برسه هست و
بعد نمیرسه کسی به دادت
بش راه میدی می‌کنه مصرفت
مثل سگ وِل میخوره از دستت
قوله قلّه رو میدی، هل میدی بیان بالا
زیره فشار له میشی
میکنی پسرفت هی
حالا گوشی تو گوشمه
سیگارمو میبوسمش
حسّم گلومو میفشاره و آره میدونم که
توی این اتاق تاریک
فقط ماییم و تنهاییم
منم و قلمم و موزیکم انگار نیست فردایی
یکمی فرق داره پیچش تارای مغز من
شاید همینه که یه عمریه هستم در به در
سر به سرم نذار چون سنگین برات حرف من
اونا که میفهمن باهامن، ده ساله هستن خطه من
(همخوان)
گفتم راه منه، حالا میگم خداحافظ
راه منه، اینقدر نپرس کجایه
راه منه، راهم از تو جدایه
راه منه، باید برم خداحافظ
(ورس ۲)
۹ از ۱۰ کسی که باته
۹ از ۱۰ کثیفه ذاتش
تا وقتی که چیزی بهش برسه هست و
بعد نمیرسه کسی به دادت
بش راه میدی می‌کنه مصرفت
مثل سگ وِل میخوره از دستت
قوله قلّه رو میدی، هل میدی بیان بالا
زیره فشار له میشی
میکنی پسرفت هی
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.
Information
Users of Guests are not allowed to comment this publication.
There are no comments yet. You can be the first!