[Verse 1]
Είμαι ο τσιγκούνητας, η τσιφουτιά η ίδια
Δεν τρώω τα θαλασσινά, τα μύδια και τα στρείδια
Γιατί είναι πανάκριβα, ποτέ μου δεν ξοδεύω
Και σαν τον Εμπενίζερ τα τάλαρα μαζεύω
Ο πρόγονος γερολαδάς τα 'κρυβε στο κατώι
Κάτω απ' την Karenina του Λέοντα Τολστόι
Πανέξυπνη η κρυψώνα του, σας φαίνεται γελοίο;
Μα ποιος στην εποχή μας ανοίγει ένα βιβλίο;
Τα μάτια του σαν κλείσανε, που χάθηκε το χρήμα;
Μα είδα είχε τσέπες το σάβανο στο μνήμα
Έτσι λοιπόν κι εγώ είμαι οικονόμος
Για με τα λεφτουδάκια είναι θεός και νόμος
Νόμος απαράβατος ποτέ μου δε δανείζω
Εκτός αν με συμβόλαια τα δανεικά τοκίζω
Πάντα πωλώ τοις μετρητοίς ποτέ επί πιστώσει
Το χρήμα στο αλάτι κοντεύει να παστώσει
Ασήμια και χρυσαφικά μανουάλια, maglieria
Τα πλούτη εξήντα γενεών κατέχω μες στα χέρια
Κι όσοι από παλιά με λέγανε τσιγκούνη
Εγώ τους έδωσα λεφτά να τρώνε με πιρούνι

[Chorus]
Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω
Και τα φράγκα μου μετράω
Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω
Σ' αγοράζω σε πουλάω
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.
Information
There are no comments yet. You can be the first!
Login Register
Log into your account
And gain new opportunities
Forgot your password?