Znowu nic Łona i Webber

[Zwrotka 1]
Dzwoni, bo zamyka listę niebawem
I chce żeby to wyszło; pyta mnie o sprawę
Mówię, że daty cisną, ale dam radę
No i ostatnio tu już było blisko nawet
Była walka. Niemały ze mnie ubył pot
Była kartka. Był długopis. Był gruby lot
I trudów splot, żeby spleść to w całość i wleźć na salon
A nie kolejne: cześć, znowu się nie udało
Znów mam piękny nierezlutat
Niepoczętych wersów, niepodjętych współprac. Mea culpa
Wije się kłamstwa niedobra nić
Bo znowu nie ma zwrotki, która w gruncie rzeczy mogła być
Wielkiego tu nie wyczekujmy czynu
Nie ma puenty, nie ma wersów, nie ma podwójnych rymów
Niczego podczas, żadnego teraz
Słowem - nienapisana zwrotka. I ma rodzeństwo, cholera

[Refren]
Zapowiada mi, że będzie trochę przepraw
Ta nienapisanych zwrotek setka
Ten nienapisanych zwrotek tysiąc
Co patrzy na mnie z tą protest ciszą
Trochę cofa i z powrotem napiera
Ten nienapisanych zwrotek ocean
Ta nienapisanych zwrotek nieskończoność
Rośnie, więc ja coraz głośniej wołam o pomoc