[Verse 1]
Δεν μου κλείνουνε ποτέ τους τη μιλιά
Όσοι πήγαν να το κάνουν πάθαν ψυχολογικά
Δεν γεννήθηκα απ' αρχίδια με λεφτά
Κι όμως έχουνε τον γέρο στη γειτονιά βασιλιά
Δεν με συγκινούν αγάπες και λατρείες, έμπλεξα σ' εκατοντάδες παράξενες ιστορίες
Δεν με ενδιέφερε αν έχω αμαρτίες, είπα αν μας δέσουν θα καούν μαζί με τις φυτείες
Πάνω μου όλοι κι εγώ στέκομαι αδρανής, ο καλύτερός σας φίλος καμάρι της Αττικής
Δεν μιλάω για τρίτους, είμαι ό,τι δεις
Δεν πληρώνω φάτσες για να παίζουν στα δικά μου clips
Δεν με νοιάζει αν φοράτε Givenchy, αν σου πήρε ο μπαμπάς για τα γενέθλια SUV
Δεν μεγάλωσα με Migos, Cardi B
Είχα στο αυτί τ' αθάνατο στο bullet μια ψιλή
Δεν μας ξέρουνε στο ράδιο, έχει άλλα, κι όμως στη πλατεία ξέρουν πως παίζω γαμάτη μπάλα
Είμαστε τα ίδια μπουφάν, ίδια αλάνα
Μία δόση μήπως το παιδί ξεφύγει απ' τη χαρμάνα
Απ' το πάρκο μέσ' απ' το δημοτικό
Απ' το γήπεδο, μέχρι να πάω να βρω τον αδερφό
Αυτό με κράτησε, αυτό είναι που αγαπώ
Κι όλο μ' αγαπάνε κι άλλοι, Θεέ μου να μη τρελαθώ
[Verse 2]
Δεν με γνώρισε, λέει πως έχω αλλάξει
Αν είχα αλλάξει όντως, τότε θα σ' είχα ξεχάσει
Περπατάμε πριν ο ήλιος να μας φτάσει κι έχει κρύο μες στη νύχτα, καυλώνουμε από τη δράση
Ξέρει ο γείτονας πως μπήκα στην αυλή
Και δεν μου μιλάει καν, με τα μάτια του μ' απειλεί
Τι να θέλει τώρα πάλι το μουνί
Και δεν έχω ούτε τσεκ να του κόψω επιταγή
Είμαι το παιδί που σου πετάει μπουκάλι κι έχω μούρλα με αυτό, ούτε ξέρεις πόσο μ' ανάβει
Το παιδί που είπε όλα θα τα φτιάξει κι έσπασε όλα τα τζάμια απ' τ' ασφαλίτικο αμάξι
Μία τζούρα σε μια στάση της πρωτεύουσας κι έρχονται να μου πουν πως τους γαμάω κι είμαι έρωτας
Να συνεχίσεις, λένε, κι ερχόμαστε όπου πας
Αυτό είναι το δώρο που γουστάρω, γάμησε το cash
Δεν μου κλείνουνε ποτέ τους τη μιλιά
Όσοι πήγαν να το κάνουν πάθαν ψυχολογικά
Δεν γεννήθηκα απ' αρχίδια με λεφτά
Κι όμως έχουνε τον γέρο στη γειτονιά βασιλιά
Δεν με συγκινούν αγάπες και λατρείες, έμπλεξα σ' εκατοντάδες παράξενες ιστορίες
Δεν με ενδιέφερε αν έχω αμαρτίες, είπα αν μας δέσουν θα καούν μαζί με τις φυτείες
Πάνω μου όλοι κι εγώ στέκομαι αδρανής, ο καλύτερός σας φίλος καμάρι της Αττικής
Δεν μιλάω για τρίτους, είμαι ό,τι δεις
Δεν πληρώνω φάτσες για να παίζουν στα δικά μου clips
Δεν με νοιάζει αν φοράτε Givenchy, αν σου πήρε ο μπαμπάς για τα γενέθλια SUV
Δεν μεγάλωσα με Migos, Cardi B
Είχα στο αυτί τ' αθάνατο στο bullet μια ψιλή
Δεν μας ξέρουνε στο ράδιο, έχει άλλα, κι όμως στη πλατεία ξέρουν πως παίζω γαμάτη μπάλα
Είμαστε τα ίδια μπουφάν, ίδια αλάνα
Μία δόση μήπως το παιδί ξεφύγει απ' τη χαρμάνα
Απ' το πάρκο μέσ' απ' το δημοτικό
Απ' το γήπεδο, μέχρι να πάω να βρω τον αδερφό
Αυτό με κράτησε, αυτό είναι που αγαπώ
Κι όλο μ' αγαπάνε κι άλλοι, Θεέ μου να μη τρελαθώ
[Verse 2]
Δεν με γνώρισε, λέει πως έχω αλλάξει
Αν είχα αλλάξει όντως, τότε θα σ' είχα ξεχάσει
Περπατάμε πριν ο ήλιος να μας φτάσει κι έχει κρύο μες στη νύχτα, καυλώνουμε από τη δράση
Ξέρει ο γείτονας πως μπήκα στην αυλή
Και δεν μου μιλάει καν, με τα μάτια του μ' απειλεί
Τι να θέλει τώρα πάλι το μουνί
Και δεν έχω ούτε τσεκ να του κόψω επιταγή
Είμαι το παιδί που σου πετάει μπουκάλι κι έχω μούρλα με αυτό, ούτε ξέρεις πόσο μ' ανάβει
Το παιδί που είπε όλα θα τα φτιάξει κι έσπασε όλα τα τζάμια απ' τ' ασφαλίτικο αμάξι
Μία τζούρα σε μια στάση της πρωτεύουσας κι έρχονται να μου πουν πως τους γαμάω κι είμαι έρωτας
Να συνεχίσεις, λένε, κι ερχόμαστε όπου πας
Αυτό είναι το δώρο που γουστάρω, γάμησε το cash
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.