Στέβια (Stevia) Sovarotis Miden (Ft. 12os Pithikos)

[Verse 1: Σοβαρότις Μηδέν]
Στη χώρα με τη στέβια, στη χώρα που νηστεύει
Που κάθε ράπερ είναι ο καλύτερος πιστεύει
Δεν έχω επαφή με τους μαλάκες εντελώς
Ανέπαφων σαφώς, ανέπαφο σαν POS
Ζω στη Θεσσαλονίκη και Δευτέρα κατεβαίνω λαϊκή
Όλοι πιστεύουν στο Θεό, γι' αυτό τα νοίκια είναι εκεί (στο Θεό)
Τ' αφεντικά κάνουν συστάσεις επειδή 'κονομάνε
Και τα αστικά κάνουνε στάσεις επειδή μας γαμάνε (μα)
Σε εκείνο το πανεπιστήμιο που βρήκες ταίρι
Βρήκες ενάμισι ευρώ πεσμένο από βέρι
Κι είπες πως είσαι τυχερός μια μέρα μεσημέρι
Από τα Yes και τα 4All μ' έναν καφέ στο χέρι
Το ίδιο βράδυ πήγες στη δουλειά που πας αργίες
Έριχνες τα μπαχαρικά μαζί με Παναγίες
Μα οι ταπεινοί και πεινασμένοι μαγειρεύουν χρέη
Κι έτσι κατάλαβες γιατί αυτό το ραπ τους καίει
Ήρθε το ρεύμα, το νερό και θα ξανάρθει νοίκι
Βρόμικος σαν ήρωας από τα παιδικά μου χρόνια
Μες στο τσιμέντο ποντικός, μα δεν πεθαίνει ο Μίκυ
Γράφω τους στίχους στους 60 για λευκά σεντόνια
Είμ' ο Δημήτρης, καθαρίζω και σκουπίζω και ποτίζω και φροντίζω το hip-hop σε χώμα άγονο
Κι εντυπωσιάζω μαθηματικούς αφού όταν θέλω να ηρεμώ κάνω έναν κύκλο το τετράγωνο
Και βγαίνω λες και παίζω στα ραδιόφωνα
Περπατάω με ύφος και ραπάρω χαμηλόφωνα
Κι άμα αυτά τα λόγια παίξουνε σε κινητά
Οι ράπερς όλοι τους σαν screenshot την πατήσανε ταυτόχρονα
Πώς θα ραπάρεις όμως, bro, μ' ένα καυλί στο στόμα;
Τώρα που το 'χεις κάνει screenshot το 'χεις κάνει εικόνα
Πλήρωσες για Spotify, μπράβο
Γι' αυτό το κάναν πράσινο για να μοιάζει με κάδο
Ίσως και να 'χεις δίκιο τελικά
Αυτό το ραπ σαν μυωπία, θα μας φέρει πιο κοντά
Εδώ όταν γνώρισα τον Άκη του είπα «Βρήκα τον ρουφιάνο»
Αυτόν που ψάχνει 15 χρόνια στην Καλαμαριά
Μα στην Ελλάδα έχουμε κώλο και κυβέρνηση του κώλου
Όπως και σοβαρότερα προβλήματα από 'σένα και το να παρεξηγιέσαι με το unfollow
Το ραπ μου έχει χαρακτήρα, bro, και δε σε πάει καθόλου
Δε θα μιλούσα για το ραπ τους αν δεν ήταν εγχώρια
Η νομική και η πουτάνα όμως θέλουνε μόρια
Φέρνω τη παλάμη μου με δύναμη στο μέτωπο όταν λένε για εμπόρια
Χρυσό που φόρεσε από κόκα κι είναι ράπερ θεωρεί
Δεν έχουν δει αυτόν τον στίχο, μα η μαμά μου θωρεί
Το δόντι λάμπει, μα η μουσική σου πλέον δεν μπορεί
Είναι σαν camping, ποια είναι η σκηνή σου, μωρή;