Dalagang Probinsyana Roel Cortez

Isang probinsayana sa aking puso'y humalina
Ang ugali niya ay parang Maria Clara
Hindi agad makakamit ang kanyang pagsinta
Kailangan pang suyuin siya

Kailangan pa bang ako'y mangharana
Magsibak ng kahoy umigib ng tubig
Kailangan pa bang manuyo ng taon
Upang maniwala kang tunay kitang mahal

Mahabang panahon ang aking pinagtiis
Upang makamit ang kanyang pag-ibig
Di rin pansin ang hirap ng aking damdamin
Hanggang kailan ako magtitiis

Kailangan pa bang ako'y mangharana
Magsibak ng kahoy umigib ng tubig
Kailangan pa bang manuyo ng taon
Upang maniwala kang tunay kitang mahal

Kailangan pa bang ako'y mangharana
Magsibak ng kahoy umigib ng tubig
Kailangan pa bang manuyo ng taon
Upang maniwala kang tunay kitang mahal

Nangangamba ka ba sa aking pagsinta
Na baka pagluha ang saki'y makamit
Asahan mo aking giliw pag-ibig ko'y walang maliw
Ikaw lamang ang aking iibigin