[Verse 1]
Ο κωδικός των δρόμων η νέα εποχή
Περπατάς, κοιτάς ευθεία μια τυχαία οροφή
Κοιτάς κάτω τις λεζάντες από μια εφημερίδα
Ήταν έξι νέοι που σε δέκα μέρες φύγαν
Κι ακολουθούν άλλοι τόσοι χαμένοι άγγελοι
Απ' το δίκτυο της ζωντανής κόλασης
Απ' το τρανζίστορ μου ακούω άλλον έναν αγώνα
Δεν ανήκω σε κανένα, αυτοί θέλουν εμένα
Θέλουν μόνο να ευνουχίσουν τον κόσμο
Να καθαρίσουν μια για πάντα αυτό το δρόμο
Από ιδέες, αξίες, δικαιώματα, γνώμη
Πας να ξεφύγεις, όμως τώρα θα πληρώσεις
Όλοι αυτοί σπρώχνουν τα κορίτσια στην πορνεία
Τα θέλουν, τα παίρνουν, μετά τα πετούν στη γωνία
[Chorus]
Η βία των δρόμων είναι δικό τους στοίχημα
Η άσκηση βίας είναι δικό τους επίτευγμα
Όσο σκληρά κι αν σου έχουν φερθεί
Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις, όμως μην παραιτηθείς
[Verse 2]
Στέκεσαι μόνος σαν πουλί στο σύρμα
Παρά τρίχα, μπορεί και να ήσουν θύμα
Μα δεν έχει σημασία, δυο περιπτώσεις υπάρχουν
Ένα: θύτης και θύμα μπορούν ν' αγαπήσουν
Δύο: πολύ αργά
Νωρίς ένα πρωί ο εξολοθρευτής νούμερο δύο να σου επιτεθεί
Η αφομοίωση των μέσων είναι ρατσισμός
Μας επιβάλουν να γίνουμε μαζικός εμετός
Ήδη οι πόλεις νιώθουν η μία απέχθεια για την άλλη
Χτίζουν εμπορικά κέντρα για να πάρουν τη σκυτάλη
Απ' το παράθυρό μου δεν είδα ποτέ δέντρα
Παρά μόνο μια γέφυρα που περνούσαν τρένα
Έβγαινα στους δρόμους με τη σκέψη να σε γνωρίσω
Μέχρι που έπεφτα από τοίχο σε τοίχο
Ο κωδικός των δρόμων η νέα εποχή
Περπατάς, κοιτάς ευθεία μια τυχαία οροφή
Κοιτάς κάτω τις λεζάντες από μια εφημερίδα
Ήταν έξι νέοι που σε δέκα μέρες φύγαν
Κι ακολουθούν άλλοι τόσοι χαμένοι άγγελοι
Απ' το δίκτυο της ζωντανής κόλασης
Απ' το τρανζίστορ μου ακούω άλλον έναν αγώνα
Δεν ανήκω σε κανένα, αυτοί θέλουν εμένα
Θέλουν μόνο να ευνουχίσουν τον κόσμο
Να καθαρίσουν μια για πάντα αυτό το δρόμο
Από ιδέες, αξίες, δικαιώματα, γνώμη
Πας να ξεφύγεις, όμως τώρα θα πληρώσεις
Όλοι αυτοί σπρώχνουν τα κορίτσια στην πορνεία
Τα θέλουν, τα παίρνουν, μετά τα πετούν στη γωνία
[Chorus]
Η βία των δρόμων είναι δικό τους στοίχημα
Η άσκηση βίας είναι δικό τους επίτευγμα
Όσο σκληρά κι αν σου έχουν φερθεί
Διάλεξε όποιο δρόμο θέλεις, όμως μην παραιτηθείς
[Verse 2]
Στέκεσαι μόνος σαν πουλί στο σύρμα
Παρά τρίχα, μπορεί και να ήσουν θύμα
Μα δεν έχει σημασία, δυο περιπτώσεις υπάρχουν
Ένα: θύτης και θύμα μπορούν ν' αγαπήσουν
Δύο: πολύ αργά
Νωρίς ένα πρωί ο εξολοθρευτής νούμερο δύο να σου επιτεθεί
Η αφομοίωση των μέσων είναι ρατσισμός
Μας επιβάλουν να γίνουμε μαζικός εμετός
Ήδη οι πόλεις νιώθουν η μία απέχθεια για την άλλη
Χτίζουν εμπορικά κέντρα για να πάρουν τη σκυτάλη
Απ' το παράθυρό μου δεν είδα ποτέ δέντρα
Παρά μόνο μια γέφυρα που περνούσαν τρένα
Έβγαινα στους δρόμους με τη σκέψη να σε γνωρίσω
Μέχρι που έπεφτα από τοίχο σε τοίχο
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.