[Intro]
Όπως με άφησες μούτρο με το παράθυρο ανοιχτό
Να ακούω τους μπόμπιρες που παίζουνε κρυφτό στην παιδική
Άμα ταξιδέψω νωρίς έχω φροντίσει να είμαι εκεί
Θα τραγουδάνε τα κουπλέ δικάβαλα στην εθνική
Στη γειτονιά μου οι παλιοί μεγαλώσανε με rock και punk
Μα όταν οι εποχές άλλαξαν ούτε που συγκινηθήκανε
Λέω να κρατήσω τη παράδοση ναι
Θα μείνω να πατάω με καύλα τα beats που ολοι βαρεθηκανε
[Verse 1]
Είδα αδέρφια να μετράνε αντίστροφα για την απώλεια
Κι όταν ήρθαν δεν υπήρχε εκεί το ραπ θα υπήρχε πρόβλημα
Τώρα ρωτάμε ποτέ, και μας λένε φρόνιμα
Μα έχουμε κάτι τσακάλια λέει που έχουν κάτι εμβόλια
Κοίτα να δεις που ίδιος κοπρίτης έμεινα
Ακόμα ραπάρω και γυρνάω από σπίτι σε σπίτι νύχτα
Ακόμα με καλωσορίζουνε με το που χάθηκες
Κι όταν φεύγω με το να προσέχεις καληνύχτα
Ποιοι εγωισμοί τους, στα ίδια σαλόνια θα μάθαμε αδερφέ μου
Κι όταν δεν θα είναι εδώ κανείς τους
Πέρα απ’ τη σκηνή τους το πρώτο, το δεύτερο
Και το κύπελο αυτό το crew είναι η παρέα μου από το λύκειο
Τσαλακωμένες φωνές από το καπνό και από ταξίδια
Αυτή είναι η τέχνη μας, ταλέντα από τα συντρίμμια
Είναι παιδιά που ανάβουν καπνογόνα μήπως και δε σβήσει η ελπίδα
Ένα cd που να γαμάει και άλλα πέντε που λέω τα ίδια
Αυτή είναι η τέχνη μας, να μην ντραπείς να τους πεις
Όταν σου πουν πως κλέβουμε λούπες και περνάμε μπότες
Γήινοι μαυροφορεμένοι τραγουδάνε αγκαλιασμένοι
Έξω από το μαγαζί, μια ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες ε
Αυτή είναι η τέχνη μας, ήταν εδώ πριν από μας
Αυτή μας έμαθε πως να ενώνουμε ανθρώπους
Για αυτούς που μεγάλωσαν με τον έναν απ’ τους δυο
Και έχουν κουρασμένο βλέμμα στα 18 τους, ναι
Όπως με άφησες μούτρο με το παράθυρο ανοιχτό
Να ακούω τους μπόμπιρες που παίζουνε κρυφτό στην παιδική
Άμα ταξιδέψω νωρίς έχω φροντίσει να είμαι εκεί
Θα τραγουδάνε τα κουπλέ δικάβαλα στην εθνική
Στη γειτονιά μου οι παλιοί μεγαλώσανε με rock και punk
Μα όταν οι εποχές άλλαξαν ούτε που συγκινηθήκανε
Λέω να κρατήσω τη παράδοση ναι
Θα μείνω να πατάω με καύλα τα beats που ολοι βαρεθηκανε
[Verse 1]
Είδα αδέρφια να μετράνε αντίστροφα για την απώλεια
Κι όταν ήρθαν δεν υπήρχε εκεί το ραπ θα υπήρχε πρόβλημα
Τώρα ρωτάμε ποτέ, και μας λένε φρόνιμα
Μα έχουμε κάτι τσακάλια λέει που έχουν κάτι εμβόλια
Κοίτα να δεις που ίδιος κοπρίτης έμεινα
Ακόμα ραπάρω και γυρνάω από σπίτι σε σπίτι νύχτα
Ακόμα με καλωσορίζουνε με το που χάθηκες
Κι όταν φεύγω με το να προσέχεις καληνύχτα
Ποιοι εγωισμοί τους, στα ίδια σαλόνια θα μάθαμε αδερφέ μου
Κι όταν δεν θα είναι εδώ κανείς τους
Πέρα απ’ τη σκηνή τους το πρώτο, το δεύτερο
Και το κύπελο αυτό το crew είναι η παρέα μου από το λύκειο
Τσαλακωμένες φωνές από το καπνό και από ταξίδια
Αυτή είναι η τέχνη μας, ταλέντα από τα συντρίμμια
Είναι παιδιά που ανάβουν καπνογόνα μήπως και δε σβήσει η ελπίδα
Ένα cd που να γαμάει και άλλα πέντε που λέω τα ίδια
Αυτή είναι η τέχνη μας, να μην ντραπείς να τους πεις
Όταν σου πουν πως κλέβουμε λούπες και περνάμε μπότες
Γήινοι μαυροφορεμένοι τραγουδάνε αγκαλιασμένοι
Έξω από το μαγαζί, μια ώρα πριν ανοίξουν οι πόρτες ε
Αυτή είναι η τέχνη μας, ήταν εδώ πριν από μας
Αυτή μας έμαθε πως να ενώνουμε ανθρώπους
Για αυτούς που μεγάλωσαν με τον έναν απ’ τους δυο
Και έχουν κουρασμένο βλέμμα στα 18 τους, ναι
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.