Laura Daria Zawiałow (Ft. Sokół)

[Zwrotka 1: Daria Zawiałow]

Patrz, zasłaniam oczy
W dłonie chowam twarz
Mam na szyi pętlę
Pod palcami strach
No, no dalej wieszaj na mnie pusty płacz
Dobij mnie ostatnim tchnieniem
Jak niemy wrzask

Nie przyglądasz się
Obok mego ciała ptaki wiją gniazda
Płacze na mnie deszcz
Leżę tu jak Laura. Nawet nie myślałam

Wiem. Kiedy mnie uniesie
Wrócę tu i będę
Jedną z nieśmiertelnych szans
Płynę z rzeką martwych miast

[REFREN: Daria Zawiałow]

Może dziś ostatni niosę dzień
Na progu czeka zmierzch
Może stanę się nostalgią zapłakanych miejsc
Może dziś ostatni wspólny lęk
Ostatni smutny wiersz
Może będę cichym widmem, szafką zniknięć
A może skończę się?