[Intro: dPans]
Ψυχογραφώ καθώς ψυχορραγώ
Και στις αθέατες πτυχές του μυαλού μου σε ξεναγώ
Το γράφω, είτε με σκότωσε, είτε με γονάτισε
Το γράφω έτσι ώστε απ' το βάρος να απαλλαγώ
Ψυχογραφώ καθώς ψυχορραγώ
Και στις αθέατες πτυχές του μυαλού μου σε ξεναγώ
Το γράφω, είτε με γονάτισε, είτε με σκότωσε
Το ζω, το καταγράφω και το ηχογραφώ
[Verse 1: Geo RVSD]
Δίνοντας τόσα σ' ένα κόσμο που δε δίνει δεκάρα
Βρήκα εμένα όταν κάθισα κάτω απ' αυτήν τη μπάρα
Πάρα πολλές φορές ένιωθα να μην είσαι εδώ
Το βράδυ τσίρκο, σε αναμνήσεις ακροβατώ
Είναι φαλτσέτα που σε παίρνει ξόφαλτσα απ' τον λαιμό
Εκατό συγγνώμη και κανένα σ' αγαπώ, είπες πολλά εδώ, μα
Ήτανε δύσκολοι καιροί κι ήσουν περίεργα
Λυπάμαι όσους είχες και τ' άκουσαν μέχρι σήμερα
Αυτά που κατεβάζει ο νους μου, δεν τα φαντάζεσαι
Πολλές βραδιές οι σκέψεις με τρομάζουνε
Τον Γιώργο απ' τα μαλλιά κάτω τον βάζουνε
Δαμάζει και δαμάζουνε
Εκατό πρόσωπα και λες ότι οι άνθρωποι αλλάζουνε
Πόσο συναισθηματικός; Πόσο μικρός;
Παντελονάτος, ποιος; Μία στιγμή καπνός, πως;
Πόσοι περάσαν από 'δώ;
Πόσους θυμάμαι να 'χουν φύγει και πώς γίνεται αυτό; Ποιο;
Σιχάθηκα να ζω αυτό που εσείς λέτε ζωή
Παρ' τις ανταύγειες σου, τις φίλες σου, τα κόμπλεξ σου πιο 'κει
Πάρε τους μάγκες, τα τσιγάρα σου, το image σου πιο 'κει
Παιδιά χαρούμενα μόνο Παρασκευή και ιδού το πρόβλημα
Ψυχογραφώ καθώς ψυχορραγώ
Και στις αθέατες πτυχές του μυαλού μου σε ξεναγώ
Το γράφω, είτε με σκότωσε, είτε με γονάτισε
Το γράφω έτσι ώστε απ' το βάρος να απαλλαγώ
Ψυχογραφώ καθώς ψυχορραγώ
Και στις αθέατες πτυχές του μυαλού μου σε ξεναγώ
Το γράφω, είτε με γονάτισε, είτε με σκότωσε
Το ζω, το καταγράφω και το ηχογραφώ
[Verse 1: Geo RVSD]
Δίνοντας τόσα σ' ένα κόσμο που δε δίνει δεκάρα
Βρήκα εμένα όταν κάθισα κάτω απ' αυτήν τη μπάρα
Πάρα πολλές φορές ένιωθα να μην είσαι εδώ
Το βράδυ τσίρκο, σε αναμνήσεις ακροβατώ
Είναι φαλτσέτα που σε παίρνει ξόφαλτσα απ' τον λαιμό
Εκατό συγγνώμη και κανένα σ' αγαπώ, είπες πολλά εδώ, μα
Ήτανε δύσκολοι καιροί κι ήσουν περίεργα
Λυπάμαι όσους είχες και τ' άκουσαν μέχρι σήμερα
Αυτά που κατεβάζει ο νους μου, δεν τα φαντάζεσαι
Πολλές βραδιές οι σκέψεις με τρομάζουνε
Τον Γιώργο απ' τα μαλλιά κάτω τον βάζουνε
Δαμάζει και δαμάζουνε
Εκατό πρόσωπα και λες ότι οι άνθρωποι αλλάζουνε
Πόσο συναισθηματικός; Πόσο μικρός;
Παντελονάτος, ποιος; Μία στιγμή καπνός, πως;
Πόσοι περάσαν από 'δώ;
Πόσους θυμάμαι να 'χουν φύγει και πώς γίνεται αυτό; Ποιο;
Σιχάθηκα να ζω αυτό που εσείς λέτε ζωή
Παρ' τις ανταύγειες σου, τις φίλες σου, τα κόμπλεξ σου πιο 'κει
Πάρε τους μάγκες, τα τσιγάρα σου, το image σου πιο 'κει
Παιδιά χαρούμενα μόνο Παρασκευή και ιδού το πρόβλημα
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.