Yeter Erol Evgin

Dolaştım tüm sokaklarını şehrin
Adını haykırdım gecenin yüzüne
Ümitsiz, öfkeli, yalnız

Seni çağırdım, sesini çağırdım
Sırrımı söyledim başlayan güne
Kırılgan, ürkek, mahzun

İçli bir şarkının sözleri gibi
Gizli bir yangının közleri gibi
Aldatılmış çocuk yüzleri gibi kaldım

Yeter, yeter, yeter, yeter
Tuzaklar kurma yollarıma
Özledim, bu ayrılık yeter
Hasreti sardım kollarıma

Bu oyun, bu haksızlık yeter
Yoruldum, bu delilik yeter

Yeter, yeter, yeter, yeter
Tuzaklar kurma yollarıma
Özledim, bu ayrılık yeter
Hasreti sardım kollarıma

Bu oyun, bu haksızlık yeter
Yoruldum, bu delilik yeter