Έξοδος (Eksodos) Novel 729

[Verse]
Σιγά-σιγά βλέπω την έξοδο
Το να φυτεύεις χίλιες σκέψεις στο κεφάλι σου σε οδηγεί σε αδιέξοδο
Άκου τον έφηβο, όχι τον έξυπνο
Αν δεν χτυπά η καρδιά, τι να τον κανείς τον εγκέφαλο;
Σε λίγο φεύγω μα έχω αφήσει κάτι πίσω
Κάτι που έδωσα ψυχή για να το χτίσω
Ένα δωμάτιο που αυτοκτόνησα εκεί μέσα
Γιατί ήθελα επιτέλους να βγω έξω και να ζήσω
Το καταφύγιο για τους ανήσυχους
Γι' αυτούς που χάνονται κλεισμένοι μες στο σπίτι τους
Γι’ αυτούς που νιώσανε πως χάνεται ο έλεγχος
Κάτι νύχτες στο πηγάδι δίχως έλεος
Είναι ταξίδι η ζωή κι εγώ επιβάτης
Μα αν ταξιδεύεις μόνος δε θα δεις την ομορφιά της
Μπαίνω σπίτι και κουνάει την ουρά της
7 χειμώνες πίσω διάλεξα το όνομα της
Κοιτάω τη Μαγιά και της λέω «Μεγαλώσαμε»
Μου λέει «Αυτό που ήθελες το πέτυχες, σε νιώσανε»
«Έλα πάμε μια βόλτα, φτάνει, κλείσ' το"
Ελπίζω να σε βλέπω πιο πολύ μετά τον δίσκο»

[Interlude]
Σε 1 λεπτό φύγαμε, Μαγιούλα
1 λεπτό ακόμα
Να τους πω κάτι τελευταίο
Πάμε