Çocuklar Çocuklarımız Erol Evgin

Biz ne yapsak, ne istesek boş
Gülmeye hasret, sevmeye hasret
Kaygısız bir uykuya hasret
Geldik gidiyoruz

Biz ne desek, ne söylesek boş
Bizden sonra gelenlere
Ağlamaklı, köhne bir dünya
Verdik gidiyoruz

Ancak onlar tüm çocuklar
Daha sevinçli, daha huzurlu
Daha mutlu günleri ancak
Onlar yaşayacak

Onlar yolun başında
Onlar çocuktur ama
Mutlu günlerin müjdesi
Onların bakışlarında

Onlar oyun çağında
Onlar küçüktür ama
Aydınlık günlerin sırrı
Onların avuçlarında

Biz ne yapsak, ne istesek boş
Bahara hasret, bayrama hasret
Dertsiz geçen tek güne hasret
Geldik gidiyoruz