’t Glanst Maar ’t Is Koud Rob de Nijs

Kijk, wat een mooie buitenkant
Met ons wat nooit iets aan de kant
En in ons zelfgebouwde luchtkasteel
Waren wij gelukkig
Niet bewees het tegendeel
Zo lief en aardig voor elkaar
We waren het gedroomde paar
We leefden in volmaakte harmonie
We hadden de problemen allang onder de knie

Refrain:
Het glanst maar het is koud
Geen vonk onder de as
Die nog herinnert aan hoe het vroeger was
Het laatste beetje vuur
Dat doofde op de duur
We hebben het gemaakt
In minder dan geen tijd
Maar waar het ons om ging
Dat raakten we snel kwijt
Blind van klatergoud
Het glanst maar het is koud

We maakten onze dromen waar
Bezeten en onverzadigbaar
We streefden naar de allerhoogste top
Bijna zonder moeite
Klommen wij steeds hoger op
Nu sta ik hier en daar sta jij
Hoe eenzaam zijn we allebei
Een weg die stijgt en nooit of nimmer daalt
Hebben wij bewandeld
Maar de top is nu behaald