[Intro]
Αθήνα 2022
[Verse 1]
Φυλάν' τα παιδιά τους από την πλατεία τα κλείνουνε στο πατρικό τους
Αυτοί που δεν έχουνε στάλα μυαλό και φοβούνται και το δάχτυλό τους
Αυτοί που το παίζουνε ένοχα κι υπερασπίζοντε κάθε σκουπίδι
Αυτοί είναι καιρός να την κάνουνε με το πιο οργανωμένο κλωτσίδι
Δεν είμαι κανείς κι αμα ήμουνα θα μουν ελεύθερος κι οχι χωμένος (ποτέ)
Κλισέ στερεότυπα δεν μ' ακουμπάν και για αυτούς είμαι προχωρημένος
Αντέχουμε σ' ένα μπουρδελο 'οπως όπως που τρωει μοναχα ο βολεμενος
Κι οποιος τους παει αντιθετα γινεται αυτοματα κυνηγημένος
Φοράμε τα μαύρα σαν να 'ναι κηδεία
Κι όλο στραβώνει η μπατσοκρατία
Θέλουμε χώρο μεσ' την κοινωνία
Σας Κατουραμε την πατριαρχία
Ώρα να πάρουμε θέση
Ώρα να φύγουν αυτοί απο τη μέση (δρόμο)
Ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε όπως το θέλουμε όπως μας αρέσει
Πες μην παίζουνε με τα νεύρα μας έχω μαζέψει τόσα που βράζω
Παρακατιανοι και αλλόκοτοι γι' αυτούς γράφω φτύνω και βγάζω
Μηχανάκια τρένα γεμίζουνε παν' στο live σαν να 'ναι πορεία
Θα γκρεμίσουν τα μπάσα την πόλη (που;) στην επόμενη συναυλία
Αν μας αφήσουν ελεύθερους θα τους δαγκώσουμε είμαστε μεταλλαγμένοι
Ροκάδες ραππαδες και punkιδες του κοσμου οι σημαδεμενοι
Στο χώμα ποτά για πάντα μαζί γιατί η μνήμη ποτέ δεν πεθαίνει (ποτέ)
Στα δύσκολα οι δυνατότεροι
Λιγότεροι αλλά ενωμένοι
Πες τους
Αθήνα 2022
[Verse 1]
Φυλάν' τα παιδιά τους από την πλατεία τα κλείνουνε στο πατρικό τους
Αυτοί που δεν έχουνε στάλα μυαλό και φοβούνται και το δάχτυλό τους
Αυτοί που το παίζουνε ένοχα κι υπερασπίζοντε κάθε σκουπίδι
Αυτοί είναι καιρός να την κάνουνε με το πιο οργανωμένο κλωτσίδι
Δεν είμαι κανείς κι αμα ήμουνα θα μουν ελεύθερος κι οχι χωμένος (ποτέ)
Κλισέ στερεότυπα δεν μ' ακουμπάν και για αυτούς είμαι προχωρημένος
Αντέχουμε σ' ένα μπουρδελο 'οπως όπως που τρωει μοναχα ο βολεμενος
Κι οποιος τους παει αντιθετα γινεται αυτοματα κυνηγημένος
Φοράμε τα μαύρα σαν να 'ναι κηδεία
Κι όλο στραβώνει η μπατσοκρατία
Θέλουμε χώρο μεσ' την κοινωνία
Σας Κατουραμε την πατριαρχία
Ώρα να πάρουμε θέση
Ώρα να φύγουν αυτοί απο τη μέση (δρόμο)
Ήρθαμε εδώ για να ζήσουμε όπως το θέλουμε όπως μας αρέσει
Πες μην παίζουνε με τα νεύρα μας έχω μαζέψει τόσα που βράζω
Παρακατιανοι και αλλόκοτοι γι' αυτούς γράφω φτύνω και βγάζω
Μηχανάκια τρένα γεμίζουνε παν' στο live σαν να 'ναι πορεία
Θα γκρεμίσουν τα μπάσα την πόλη (που;) στην επόμενη συναυλία
Αν μας αφήσουν ελεύθερους θα τους δαγκώσουμε είμαστε μεταλλαγμένοι
Ροκάδες ραππαδες και punkιδες του κοσμου οι σημαδεμενοι
Στο χώμα ποτά για πάντα μαζί γιατί η μνήμη ποτέ δεν πεθαίνει (ποτέ)
Στα δύσκολα οι δυνατότεροι
Λιγότεροι αλλά ενωμένοι
Πες τους
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.