[Intro: Hatemost, Asarkos]
Θες, θες πλούτη, δόξα
Δες, δες εκεί προβολές
Δες, δες εκεί εξουσία
Στο δρόμο ρομπότ s.s
Εικονικό σεξ, σεξ
Δε γελάς ούτε κλαις
Τι θα γίνει με εμάς
Εδώ τι κάνουμε πες
Το πνεύμα μου ανέγγιχτο
Γράφω και διαβάζω το ένστικτο
[Verse 1: Asarkos]
Υποστήριξη μηχανική
Κάθε σώμα σε κώμα στην εντατική
Λιώσαν οι πάγοι στην Ανταρκτική
Κι έπεσε βόμβα πυρηνική
Ανταπόκριση πολεμική, μικροτσίπ
Εκεί στο κεφάλι σου, βάζω το τσιπ
Εκπέμπω, τη μουσική σαν εικόνα που βλέπω
Δε χρειάζεται clip
Άκου να δεις ό,τι γίνεται, γίνεται πάντα
Για κάποιο λόγο κι υπάρχει το κάρμα
Όλα πληρώνονται, κάλμα
Όλοι πληγώνονται, πνίγουνε πόνο με κλάμα
Το κλάμα που πνίγονται, θάλασσα
Κι ανεβάζω τη στάθμη, δεν άλλαξα
Προχωράω σε δρόμο που χάραξα
Έδειξα κι έριξα κι ό,τι δε μ' άρεσε χάλασα
Πέταξα κι έφυγα κι είδα τα δάση καμμένα
Και ζώα να τρέχουν εκεί φοβισμένα κι ανέτοιμα
Άνθρωπος, ανθρώπινο πάντα το έγκλημα
Θάνατος, αθάνατος (Άσαρκος)
Επιστρέφω σαν ήχος υπεύθυνα και το δηλώνω
Κατεύθυνα σκέψεις εκεί που δεν είχανε χρόνο να ζούνε
Κι άνοιξα μάτια που θέλανε κάτι να δούνε προτού τυφλωθούνε
Κι όχι ν' ακούνε μονάχα κομμάτια
Όχι να γράφουνε μόνο για φράγκα
Εδώ δεν ακούμε τι λένε, φωνάζουν
Αλλά δεν αρκούνε και πέφτουνε στάνταρ
Αποκάλυψις
Θες, θες πλούτη, δόξα
Δες, δες εκεί προβολές
Δες, δες εκεί εξουσία
Στο δρόμο ρομπότ s.s
Εικονικό σεξ, σεξ
Δε γελάς ούτε κλαις
Τι θα γίνει με εμάς
Εδώ τι κάνουμε πες
Το πνεύμα μου ανέγγιχτο
Γράφω και διαβάζω το ένστικτο
[Verse 1: Asarkos]
Υποστήριξη μηχανική
Κάθε σώμα σε κώμα στην εντατική
Λιώσαν οι πάγοι στην Ανταρκτική
Κι έπεσε βόμβα πυρηνική
Ανταπόκριση πολεμική, μικροτσίπ
Εκεί στο κεφάλι σου, βάζω το τσιπ
Εκπέμπω, τη μουσική σαν εικόνα που βλέπω
Δε χρειάζεται clip
Άκου να δεις ό,τι γίνεται, γίνεται πάντα
Για κάποιο λόγο κι υπάρχει το κάρμα
Όλα πληρώνονται, κάλμα
Όλοι πληγώνονται, πνίγουνε πόνο με κλάμα
Το κλάμα που πνίγονται, θάλασσα
Κι ανεβάζω τη στάθμη, δεν άλλαξα
Προχωράω σε δρόμο που χάραξα
Έδειξα κι έριξα κι ό,τι δε μ' άρεσε χάλασα
Πέταξα κι έφυγα κι είδα τα δάση καμμένα
Και ζώα να τρέχουν εκεί φοβισμένα κι ανέτοιμα
Άνθρωπος, ανθρώπινο πάντα το έγκλημα
Θάνατος, αθάνατος (Άσαρκος)
Επιστρέφω σαν ήχος υπεύθυνα και το δηλώνω
Κατεύθυνα σκέψεις εκεί που δεν είχανε χρόνο να ζούνε
Κι άνοιξα μάτια που θέλανε κάτι να δούνε προτού τυφλωθούνε
Κι όχι ν' ακούνε μονάχα κομμάτια
Όχι να γράφουνε μόνο για φράγκα
Εδώ δεν ακούμε τι λένε, φωνάζουν
Αλλά δεν αρκούνε και πέφτουνε στάνταρ
Αποκάλυψις
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.