Σελήνη (Selini) Logos Timis

[Verse 1: Ελεύθερο Πνεύμα]
Σε παίρνω τηλέφωνο μέσα στη νύχτα να πω «σ' αγαπώ« και να φύγω
Με ρωτάς πού θα βγάλει όλο αυτό, σου λέω «Δε με νοιάζει ούτε λίγο»
Κοσμοθεωρία ηφαίστειο, πάρε στα μούτρα ό,τι νιώθω και κάν' το ό,τι θες
Ούτε κοφτές, ούτε καυτές, ούτε ψιλές, μπήκες;
Όσοι περπάτησαν μέσα μου, που έστω κι ένα φεγγάρι με νιώσανε
Όσοι δακρύσανε για πάρτη μου, μα και αυτοί που μπορεί να προδώσανε
Έχουν αξία για 'μένα, κάθε μία βαριά ιστορία
Τους χρωστάω αυτό που είμαι σήμερα, τον Θανάση του '23
Δεν είμαι κανονικός, μην ψάχνεις για δίκιο, σ' το δίνω
Όσα έδιωχναν τα βράδια πίνοντας, το πρωί ήταν στο κομοδίνο
Παίρνω, δίνω, δένω, λύνω, κρατάμε γερά
Στο όνομα των παιδιών που θα 'ρθουν στη Γη μας φωνάζω «Καλή 'λευτεριά»
Συνήθισα να κάνω στίχους όσα καταπίνανε οι γύρω μου
Ένιωθα σαν να τους απεγκλωβίζω, αδερφέ, μα ήταν όλα στον ύπνο μου
Γυρίζω στον δρόμο από μπόμπιρας, δε γνώρισα βία που να ξεθυμάνει τον πόνο μας
Και ξέρεις πότε γαμιόμαστε, όταν την πληρώνουνε οι ανθρώποι μας
Αυτό κουβαλάει τους κόπους μας, αυτό πατσαβούρι δε γίνεται
Όσοι είναι να φύγετε, φύγετε, όσοι είναι να μείνετε, μείνετε
Θυμάμαι ακόμα τα μάτια σου όταν κοιτούσαν τα κύματα
Γι' αυτό όταν μιλάω για αξία δεν πάει η καρδιά μου να πω για κοσμήματα
Όταν σταματήσουν ν' ακούγονται κόρνες και κλείσει η πόρτα του σπιτιού
Εκεί που θυμίζουμε λίγο παιδιά κι ο ένας ακουμπάει την καρδιά του αλλουνού
Εκεί είναι που ανθίζουνε τα όμορφα
Εκεί πετάνε κλαδιά, να έρχονται να ακουμπάνε τα πουλιά και να χτίζουν φωλιά, με νιώθεις;