
Φωλιές (Folies) Buzz (GRC) (Ft. Zoro (GRC))
На этой странице вы найдете полный текст песни "Φωλιές (Folies)" от Buzz (GRC) (Ft. Zoro (GRC)). Lyrxo предлагает вам самый полный и точный текст этой композиции без лишних отвлекающих факторов. Узнайте все куплеты и припев, чтобы лучше понять любимую песню и насладиться ею в полной мере. Идеально для фанатов и всех, кто ценит качественную музыку.

[Chorus: Buzz]
Εγώ λάτρεψα αυτά που δε φέγγουνε
Είδα δίπλα μου ανθρώπους να φεύγουνε
Όπως φθείρει το κύμα τις βάρκες μας
Έτσι άλλαζαν οι σχέσεις κι οι ανάγκες μας
Πόσοι στ' αλήθεια το ζήσαμε και πόσοι στ' αλήθεια πεθάναμε;
Πόσο άξιζαν οι αναστεναγμοί μας αυτοί κι όλες οι υποχωρήσεις που κάναμε;
[Verse 1: Buzz]
Είδα άνθρωπος να φεύγουνε πριν το τέλος της μέρας
Οι βραδιές που το ζούσαμε γίναν πληγές και τις σκόνες τις φύσηξε ο αέρας, θυμάσαι;
Και την ψάχναμε όσο τη μαθαίναμε, η ζωή όλο άλλαζε γεύση
Πόσοι μείναν εδώ όταν φύγαν τα ξίδια, τα ναρκωτικά από τη μέση;
Τώρα κάνεις στο τιμόνι μας, κάποιες μέρες καλύτερα μόνοι μας
Το crew να καλύπτει τον ίσκιο μου κι ο Zoro να στηρίζει τον δίσκο μου
Κι εσύ αγάπησες τη μοναξιά της σιωπής και δεν παίρνει κανείς το σεντόνι σου
Κι έφυγες γρήγορα και βιαστικά γιατί νιώθεις καλύτερα μόνη σου
Κάποια πράγματα δεν τα ξεχάσαμε, τριγυρίζω στα μέρη που αράζαμε
Οι φωνές των παιδιών και τα χρόνια μας, οι φωλιές των πουλιών στα μπαλκόνια μας
Θυμάμαι να πίνεις τον Βόσπορο - ένα σώμα από ασβέστιο και φώσφορο
Θετικός όπου έδαφος πρόσφορο, αγαπούσες πολύ το ποδόσφαιρο
Πέρασαν φεγγάρια πολλά κι ίσως να απομακρυνθήκαμε, φίλε
Μα τα φεγγάρια δε σβήνουν απλά κι οι φιλίες δε χάνονται, έτσι δεν είναι;
Αν κάτι μας πήγε μπροστά είναι ο σεβασμός, ο λυγμός και το ήθος μας
Η πλατεία που στήθηκε ο μύθος μας, γειτονιές που ταξίδεψε ο στίχος μας
Εγώ λάτρεψα αυτά που δε φέγγουνε
Είδα δίπλα μου ανθρώπους να φεύγουνε
Όπως φθείρει το κύμα τις βάρκες μας
Έτσι άλλαζαν οι σχέσεις κι οι ανάγκες μας
Πόσοι στ' αλήθεια το ζήσαμε και πόσοι στ' αλήθεια πεθάναμε;
Πόσο άξιζαν οι αναστεναγμοί μας αυτοί κι όλες οι υποχωρήσεις που κάναμε;
[Verse 1: Buzz]
Είδα άνθρωπος να φεύγουνε πριν το τέλος της μέρας
Οι βραδιές που το ζούσαμε γίναν πληγές και τις σκόνες τις φύσηξε ο αέρας, θυμάσαι;
Και την ψάχναμε όσο τη μαθαίναμε, η ζωή όλο άλλαζε γεύση
Πόσοι μείναν εδώ όταν φύγαν τα ξίδια, τα ναρκωτικά από τη μέση;
Τώρα κάνεις στο τιμόνι μας, κάποιες μέρες καλύτερα μόνοι μας
Το crew να καλύπτει τον ίσκιο μου κι ο Zoro να στηρίζει τον δίσκο μου
Κι εσύ αγάπησες τη μοναξιά της σιωπής και δεν παίρνει κανείς το σεντόνι σου
Κι έφυγες γρήγορα και βιαστικά γιατί νιώθεις καλύτερα μόνη σου
Κάποια πράγματα δεν τα ξεχάσαμε, τριγυρίζω στα μέρη που αράζαμε
Οι φωνές των παιδιών και τα χρόνια μας, οι φωλιές των πουλιών στα μπαλκόνια μας
Θυμάμαι να πίνεις τον Βόσπορο - ένα σώμα από ασβέστιο και φώσφορο
Θετικός όπου έδαφος πρόσφορο, αγαπούσες πολύ το ποδόσφαιρο
Πέρασαν φεγγάρια πολλά κι ίσως να απομακρυνθήκαμε, φίλε
Μα τα φεγγάρια δε σβήνουν απλά κι οι φιλίες δε χάνονται, έτσι δεν είναι;
Αν κάτι μας πήγε μπροστά είναι ο σεβασμός, ο λυγμός και το ήθος μας
Η πλατεία που στήθηκε ο μύθος μας, γειτονιές που ταξίδεψε ο στίχος μας
Комментарии (0)
Минимальная длина комментария — 50 символов.