Μαριονέτες (Marionetes) Yorgos Rous

Δώσ' μου
Τα μάτια λίγο να δω να βρω το φως μου
Κι ύστερα θα σου πω αν σ' αγαπάω ή πραγματικά σε μισώ
Που μ' έχεις ρίξει απο μωρό σ' ένα μπουρδέλο να ζω
Όλο το ψέμα
Σ' το 'χω πληρώσει διπλά με λίτρα αίμα
Για να 'σαι πάντα ψηλά
Όλα τα βράδια που κάνω έρωτα μαζί με σένα
Χωρίς εσένα

Να κάθεσαι στα τέσσερα με θύματα
Και δημογέροντες που τραγουδούν για αισθήματα
Πουλάνε έρωτα, στίχους και συνθήματα
Αλλά δεν ξέρουνε αν ο Θεός τους ζει στη Μέκκα
Φέρει στεφάνι, κουβαλάει σταυρό ή μήπως είναι γυναίκα;

Μία μαύρη γυναίκα
Όλα τελειώνουν αργά κι εμείς μένουμε εδώ
Κι είναι αυτό που μας πονάει, το άπιαστο άπειρο
Όλα τελειώνουν απλά κι εμείς παίζουμε εδώ
Σαν μαριονέτες ζωντανές στης γης το θέατρο αυτό

Δρόμοι και σκόνη
Για όλους αυτούς που έχουνε μείνει πια μόνοι
Η συννεφούλα μας πέθανε πια και πάει
Μα αυτοί δεν το 'χουνε μάθει ακόμη
Χθες
Πες μου τι θες
Γιατί με θέλεις να ζω για πάντα μες στις σκιές;
Έχω στις τσέπες μου μπόλικο αύριο
Τρέχω για το αύριο
Τρέχω για το αύριο