Byli Kiedyś Ziomalami Verba

[Refren]
Byli kiedyś ziomalami choć nie byli tacy sami
Niczym bracia razem przesuwali skały
Czasem szli w milczeniu, czasem mieli kosę
Ale nigdy nie olali, jeśli któryś walczył z losem
Ile warta byłaby ta cała pierdolona przyjaźń
Gdybyś w minutę tracił to, co latami zdobywasz?
Przyjaciele nie do zdarcia
To opowieść o najbliższej grupie wsparcia!

[Zwrotka 1]
Trzech ziomali, którzy się dogadywali
W tym świecie zrysowanym, w którym dorastali
Mieli dziewczyny , z którymi czas spędzali
Nie znałem drugiej paczki, by tak świrowali
Jeden z nich miał dziewczynę, której ojciec pijak
Na córce się wyżywał, gdy szklankę wychylał
Chłopaki tłumaczyli żeby się nie spinał
Jeśli się powtórzy, pójdziemy tam i finał
No i przybiegł mówiąc, że jest zadyma
Stary pijany rozróbę siać zaczyna
Gdy wjechali tam, twarz dziеwczyny cała sina
Nie czekali na nic i ta reakcja ich zgubiła
Skutеcznie jak grupa szybkiego reagowania
W czterech ścianach ich trzech go okłada
Bronili dziewczyny, ale przesadzili
Odjechał na ich oczach ze świata żywych