Kabus Hidra (Ft. Saki)

[Verse 1]
Zor kaderi geriye çevirmen
Bütün bunları kendine yedirmen
Peşindeyken onlarca kemirgen
Ve birden, uzak kaldın evinden
Aldılar her şeyi elinden
Bu yüzden yer oynamıyo yerinden
Derinlerden gelen bi' çığlık sesi
An meselesi artık delirmen
Ve bir gün rüyalarına gelirler
Sabır var ama değil ki çelikten
Ki sen geçmişi geleceği her şeyi yüreğine gömdün
Kendine esirken
Mahallendeki derdini bilirken
Sevdiklerin hala diriyken
Vicdanını söktü bu sokaklar artık
Merhametin çığ gibiyken
Sen de delir herkes deliyken
Yine kendini sevmeyi deniycen
İhanetle dolu bi yolu yürürken
Ve kalbin bir taş gibi çürürken (ah)
Yere düşsen bile kalk, yine doğrul
Oklar gelse de kalbine doğru
Ve kaybetsen de metanetin olsun
İntikam almak, tarihe borcundu
Acıların büyütüyo seni
Kara kara düşün çözülüyo gecelerin dili
Seni bu çukura gömen hayat
Elindekileri sana geri verebilir evet ölü ya da diri