Τροχιά Τέχνης (Troxia Texnis) ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS

[Verse 1: Άσαρκος]
Έχουμε χάσει την αίσθηση τόπου και χρόνου
Επιτόπου το γράφουμε...
Δρόμου διάλεκτος
Ανοσία πόνου, απουσία φόβου, παρουσία Λόγου 90
Κάθετος ήρθα
Κάθε τόσο γύρω σου και που και που δίπλα
Άνοιξα, μπήκα, ξύπνα...
Βρήκα και σταμάτησα και πάλι το ρολόι σου, νύχτα
Ήλιος εδώ πουθενά
Για να φέρω το φως ερπετά
Το μυαλό μου πετά στην εξέλιξη και κατακτά την εφεύρεση
Με καθυστέρηση κάποιοι το πιάνουνε κι άλλοι το χάνουνε
Φέτος, έτος άγνωστο
Κάνουμε ό,τι γουστάρουμε και ταξιδεύουμε
Πηγαίνουμε όπου θέλουμε και ραπάρουμε
Ανεβαίνουμε και σαμποτάρουμε...
Όλους εκείνους εκεί
Σαπορτάρουν ο ένας εκείνον
Αυτοί σπονσοράρονται και δεν ιδρώνει τ' αυτί μου και χάνονται αφού...
Διαγραφή ιστορικού και ραφή στομάτων...
Ή και ταφή σωμάτων...
Ονομάτων αμάχων ή μάχιμων
Είμαι πατέρας εγώ και μητέρα μαχών
Ενώ πολέμου ιαχών
Ακολουθάνε βήματα επί πτωμάτων
Όπου πάμε, πατάμε, πετάμε...
Προσγειώνουμε σαν αεροπλάνα τα πλάνα των άλλων
Αν επιθυμήσουμε να σου θυμίσουμε
Γύρω γυρίζουμε κι ορίζουμε αυτό που ζούμε...
Είναι η ζωή μας...
Είναι κάθε γραμμή που ‘χει τη γραφή μας