Ζωγραφιά (Zografia) Bloody Hawk

[Verse 1]
Όταν πεθάνω δε θα 'χει φως, δε θα 'μαι νέος και σουρωμένος
Στην καρέκλα θα 'μαι καθιστός, μη με ρωτάτε από πού το ξέρω
Κανένας που αγάπησα δε θα ζει και το τηλέφωνο δε θα χτυπάει
Μπορεί να ζήσω μια καλή ζωή, αλλά η ζωή μου θα μου το χρωστάει
Ήμουν στην πρώτη δημοτικού, σ' αυτή την ανάμνηση πάμε πάλι
Η κούνια χτυπά το δόξα πατρί, κλειστό παιδί μ' ένα ανοιχτό κεφάλι
Προτού το ξανακλείσουν οι γιατροί, προτού με κεντήσουν με ράμματα
Μες στο κρανίο μου βάλαν μολύβια και ένα σακουλάκι με γράμματα
Η μάνα μου έχει μόνο δυο παιδιά, εμένα με γέννησε η μουσική μου
Θ' ακούσω τη λούπα για δυο λεπτά, μετά θα γυρίσω στη φυλακή μου
Αφήνω τις λέξεις να φύγουνε, να κάνουν κάτι ομορφότερο
Κι απ' όσες λέξεις επιστρέφουν γράφω αυτές που με τρομάζουν περισσότερο
Μετά το live στο airbnb, όλα τα αδέρφια μου μαζεμένα
Τους πιο πολλούς είχα να δω καιρό μα σήμερα είναι όλοι εδώ για 'μένα
Θα βγάλω μια photo αναμνηστική μα η εικόνα το νόημα έχασε
Γιατί το καρέ δείχνει μόνο χαρά μα στ' αλήθεια ο πόνος μας έφτιαξε

[Chorus]
Σαν τα ξύλα που χορεύουν στη φωτιά
Σαν τα φύλλα που παλεύουν στον βοριά
Δεν μπορώ να ησυχάσω, δεν μπορώ να ησυχάσω
Δεν μπορώ να ησυχάσω
Πόλη κρύα, μαγεμένη και παλιά
Μα τα μάτια της σαν να 'ναι ζωγραφιά
Δεν μπορώ να τα ξεχάσω, δεν μπορώ να τα ξεχάσω
Δεν μπορώ να τα ξεχάσω