Ιούλιος του ’18 (Ioulios tou ’18) Logos Timis

(Ελεύθερο Πνεύμα)
Καλημέρα Αδέρφια. Θανάσης εδώ
Σήμερα το καταγράφω στο σπίτι μου και αύριο με πάθος το ηχογραφώ
Σήμερα μου τηλεφώνησε ο Λάμπρος και μου 'πε πως είναι ανάγκη να βγω
Πως να τους δώσουμε να καταλάβουν πως αυτό είναι φάρμακο, όχι μουσική;
Τον είδα στο live να πετάει φλέβες στον στίχο που μ' ανατριχιάζει
Και με είδε να νιώθω όπως νιώθει. Αυτή η μουσική μας ταιριάζει
Είπα έχω φιλότιμο και της επέτρεψα να έρχεται να με δικάζει
Γιατί όταν πάω να γράψω κάτι που δεν είμαι η συνείδηση μου φωνάζει
"Μαλάκα ξεκόλλα!". Άνθρωποι που δε θυμίζουν ανθρώπους, το είδα στη πράξη
Μα άμα μάθουν πως έχω κατάθλιψη και δε μιλιέμαι, θα νιώσουν εντάξει;;
Πες του είμαι καλά, δε μασάω τα αρχίδια μου. Πες της να μη με ψάξει
Ακόμα βαράει Boom Bap το ξημέρωμα από του Sergei το αμάξι
Στο σχολείο κλοτσάγαν την μπάλα με δύναμη και έφευγε έξω απ'τα σύρματα
Λίγα χρόνια μετά παίζαμε μπάλα σα τα τσακάλια, μη μπούμε στα τμήματα
Ήρωες μεγαλωμένοι σε ιδρύματα. Ουσίες, εμμονές και κολλήματα
Για σένα το γράφω ρε μάτια γιατί δε γύρισες πλάτη στα κύματα
Ρωτάει που είμαι χαμένος, μετράω στο μπλέξιμο δύο εικοσαήμερα
Και ανησυχώ κάτι βράδια ψυχή μου που απ'τον ιστό τους κοζάρω καλύτερα
Περπατάμε παράλληλα, ανταλλάσσουμε όνειρα λογοτιμήτικα
Θα μας βρεις στα κωλόστενα της συνοικίας σου, πίσω απ'τα καταστήματα
Ασ'τα "Για πάντα" αδερφάκο μου, όλοι μας περαστικοί είμαστε εδώ
Μάθε να δίνεις, μάθε να παίρνεις και να την κάνεις πριν κάνεις κακό
Ασ'τα "Για πάντα" αδερφούλα μου, αν αγαπάς, μείνε στο "Σ' Αγαπώ"
Γιατί πονάει και από την ταράτσα του βαράει κουτουλιές στο Λυκαβηττό
Θυμάσαι; Είπα θα πιάσω στυλό για να πολεμήσουμε τ' άδικο
Αν δεν πέρναγα από ψυχολόγο, θα ήμουν πρεζάκιας ή θα βγαζα κάγκελο
Τα χρωστάω όλα σε έναν άγγελο, στα δυο του μάτια
Δεν ξέρει που είμαι, δεν ξέρω που είναι, μα ξέρω ακούει τα κομμάτια