Przepraszam, że Włodi

[Zwrotka 1: Włodi]
Kochanie odłóż książkę, posłuchaj co mówię
Przepraszam, że czasem ze mnie taki skurwiel
Chyba poczułaś ulgę gdy w zamku zgrzyt kluczem
Dał znać, że jestem, a mówiłem że nie wrócę
Udawałem, jestem kiepski aktor
Szorstki, prawdziwy, a ty jak respirator
Bez ciebie się duszę; nienawidzę dni
Gdy się z tobą kłócę i na poduszce
Mam tylko twojej głowy odcisk
Chore myśli, które gonią cię jak pocisk
I dwa włosy, które błyszczą się pod światło
Kurwa, nikt nie mówił nam, że będzie łatwo
Tak być razem, tak żyć razem
Ulica jest we mnie, moja przeszłość ma skazę
Odrazę mam do tego jak to się odzywa
Mój ciężki charakter teraz ciężko przegrywa

[Refren: Włodi]
Przepraszam, że czasem taki skurwiel ze mnie
Nie wiem jak, nie wiem skąd to po prostu jest we mnie
Przepraszam, że czasem ze mnie taki skurwiel
Wiem, że przeginam - teraz to rozumiem
Przepraszam, że czasem taki skurwiel ze mnie
Nie wiem jak, nie wiem skąd to po prostu jest we mnie
Przepraszam, że czasem ze mnie taki skurwiel
Wiem, że przeginam - teraz to rozumiem