Dert Necip Mahfuz

[Verse 1]
Ayakların yokuşların piyadesi, hangi eldesin?
Açılmakta kahrın perdesi
Şu tertemiz ellerinden pislik akar efendi
Bağır çağır küfür kıyamet Cuma'nın ertesi

Tasman öyle uzun değil, belli menzilin
Geriye kaçan askerisin en kararlı mevzinin
Bu ev sizin, krallığını kurup hüküm sür
Ellerine kelepçe vur yapamayıp sevgisiz

Camların kaderi kırılmak, biz kırıldıkça kırılmıştık
Çekememişlerdi kolundan
Besmeleyle başlamıştın sonundan
Sorumlusun konumdan
Beklenmedik günde çekileceğim yolundan

Noktalar hüzün taşır bilirdin elbet
En basit mevzuları dahi kenarda seyret
Neye meylettiysen yok hakkın or'da kal
Yokluğunda belki bilinecektir kıymet

[Nakarat]
Yine baştan dert
Devir atlar hep
Benim içim haşlar seni
Bi' de dünyaya göğsünle meylet