[Intro]
Ανοίγω το παράθυρο, νομίζω
Πως δε μ' αρέσει να 'μαι με το πλήθος, αλλά από ψηλά
Να τους παρατηρώ και να γεμίζω
Μ' ελπίδα πως εγώ δε θα τα κάνω όλα τόσο στραβά
Πάντα στο χειρότερο ελπίζω
Νομίζω πως στο τέλος δε σημαίνει τελικά και πολλά
Αφού όλοι καταλήγουμε στο ίδιο
Ο θάνατος μάς βλέπει κάτι βράδια σαν κι αυτά και γελά
[Verse 1]
Ζω μ' ένα άγχος στο κεφάλι
Λέει πως ό,τι πω και κάνω, θα το κάνω για πάντα βιαστικά
Γυρνώ στον ύπνο μου απ' την άλλη
Μπας και δω τα όμορφα όνειρα που είδα πιο παλιά, απλά ξανά
Και δεν ελπίζω πουθενά, γιατί οι ευχές, νόμιζα, πιάνουν
Μα δεν πήγανε και τόσο καλά
Κινούμαι πιο νωχελικά
Εντύπωση να κάνω δε μ' αρέσει και πολύ τελικά
Δε μ' αγαπάς πολύ
Έφτιαξε ο νους σου ένα σενάριο για 'μένα και αυτό αγαπάς
Δεν προσπαθείς πολύ
Φωνάζεις τόσο να σ' ακούσουν
Μα το ποιοι ακούν στο τέλος μετρά
Ανοίγω το παράθυρο, νομίζω
Πως δε μ' αρέσει να 'μαι με το πλήθος, αλλά από ψηλά
Να τους παρατηρώ και να γεμίζω
Μ' ελπίδα πως εγώ δε θα τα κάνω όλα τόσο στραβά
Πάντα στο χειρότερο ελπίζω
Νομίζω πως στο τέλος δε σημαίνει τελικά και πολλά
Αφού όλοι καταλήγουμε στο ίδιο
Ο θάνατος μάς βλέπει κάτι βράδια σαν κι αυτά και γελά
[Verse 1]
Ζω μ' ένα άγχος στο κεφάλι
Λέει πως ό,τι πω και κάνω, θα το κάνω για πάντα βιαστικά
Γυρνώ στον ύπνο μου απ' την άλλη
Μπας και δω τα όμορφα όνειρα που είδα πιο παλιά, απλά ξανά
Και δεν ελπίζω πουθενά, γιατί οι ευχές, νόμιζα, πιάνουν
Μα δεν πήγανε και τόσο καλά
Κινούμαι πιο νωχελικά
Εντύπωση να κάνω δε μ' αρέσει και πολύ τελικά
Δε μ' αγαπάς πολύ
Έφτιαξε ο νους σου ένα σενάριο για 'μένα και αυτό αγαπάς
Δεν προσπαθείς πολύ
Φωνάζεις τόσο να σ' ακούσουν
Μα το ποιοι ακούν στο τέλος μετρά
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.