Í Gøtu ein dag Eivør

Í Gøtu ein dag
Har hendi eitt undur, ei fyrr var tað sæð:
Tað skramblar sum heglingsæl - luftin var klár
Tað ýlur av stormi - tó ei rørdist hár
Klettarnir spreingjast, sum snarljós teir traff
Øll Gøta var paff
Øll Gøta var paff

Ei undur var í:
Í Tróndargjógv undir Borðoyarlíð
Lá Tróndur og rembdist, hann spenti so fast
At Trølkonufingur í liðinum brast
Og Kellingin datt, hon stóð har so trygt
Og Risin fekk gikt
Og Risin fekk gikt

Nú vaknaði við
Hin gamli í gjónni og royndi eitt stig
Men tungur var bulur og beinini veik
Tó hvat gjørdi Tróndur tá mátturin sveik?
Hann gandaði Geyta í grøvini lá
So Geyti stóð hjá
So Geyti stóð hjá

Teir heilsaðust so
Hoyr olmussudýrið, mær tørvar eitt boð
Eg svav her so leingi, eg sigi tær satt
Eg veit ikki hvussu í Føroyum er statt
Um tingið er sett og um menn lata skatt
Meg lysti at frætt
Meg lysti at frætt