Πειρατές (Peirates) 12os Pithikos (Ft. Ethismos)

[Verse 1: 12os Pithikos]
Καλησπέρα από τη Σαλονίκη λίγο μετά τα μεσάνυχτα
Αλανιάρα η νύφη, κολέγιο του δρόμου, παιδιά που αποφοίτησαν μ' άριστα
Sorry, δε ζούμε στην άγνοια
Εδώ είναι βρόμικα Βαλκάνια
Κατασχέσεις και δάνεια
Μπάτσοι βαράν αϋπνίες και νεύρα στα ωράρια
Θα σέβεσαι τους πακετάδες και τους σερβιτόρους, δεν είναι δούλοι σου
Ξέρω πως είσαι μαλάκας, μου δείξανε ποιοι είναι οι φίλοι σου
Ένα χαμόγελο μας δίνει θάρρος και δύναμη για μια 'βδομάδα
Αυτό θα μείνει για πάντα, από πίσω μου σκάει αρμάδα
Μαύρα για πένθος, κόκκινο για το αίμα
Είμαστε παιδιά ταλαιπωρημένα
Τη φάρα μας την ξεχωρίζουν απ' τη μύτη
Σκάω με ντριλόμπιτα και Καζαντζίδη
Παίζω για τη νίκη, σκοτώνω τη λύπη, το ραπ μου σικάριο
Εδώ ματώνουμε, βλάκα, για ένα καλύτερο αύριο!
Δίκαιη κοινωνία, βρήκα μόνο στα νεκροταφεία
Πλούσιοι και φτωχοί, όλοι καταλήγουμε εκεί
Εύχομαι να μην περάσεις ποτέ, αδερφέ, απ' τον δρόμο που πέρασα
Μου λες πως απότομα γέρασα, σε μια 'βδομάδα δυο φίλους μου έθαψα
Δε θα πέσουμε έτσι, το ξέρεις, εμείς είμαστε δυνατοί
Γι' αυτό το δάκρυ του αλήτη είν' αστέρι, πέφτει σαν προσευχή
Αγάπησε τον εαυτό σου, μη σε νοιάζει τι λένε αυτοί
Μην το βάλεις κάτω ποτέ, ψηλά το κεφάλι μ' ύφος νικητή
Το ραπ μου ομπρέλα, σκάνε κεραυνοί, έξω πάλι βρέχει
Στα ζόρια οι δικοί μου έρχονται μαζί μου, το ξέρουν, η πλάτη μου αντέχει
Δεν κάνω νταλαβέρια, δεν έχω γκάνια, ούτε μαχαιριά
Μα όταν ραπάρω ευφραίνονται, σ' όλη την Ελλάδα μου στήνουνε γλέντια
Πίνουμε τραγουδάμε, τραγουδάμε και πίνουμε
Είμαστε ωραία κι αλανιάρικα παιδιά, μα όταν πρέπει ακραίοι θα γίνουμε
Γράφω, ρε, για την ψυχούλα μου, εκπροσωπώ την κουλτούρα μου
Ένα τραπέζι ποτηριά, αγκαλιές και αδέρφια, στον δρόμο οι στίχοι μου, αυτ' είν' η καψούρα μου
Μόνο τα γαλάζια της ματιά θα ήθελα να 'χω όταν θα ξυπνάω
Μου μάθαν καλά να μισώ, μα έμαθα πιο καλά να αγαπάω
Τώρα 'ξηγημένα, μην έρθεις σε 'μένα με κόμπλεξ και απωθημένα
Γιατί πόρτα μου θα 'ναι κλειστή και τα σκυλιά μου λυμένα