Kur fjalet mungojne Alban Skenderaj

[Teksti i "Kur fjalet mungojne"]

[Verse 1]
Ti, ulur në një stol e vendosur shikon
Ti, me dyshimet e tua që vetë i ndihmon
Heshtja lehtë të pushton
Dhe fjalët e ndjera s'të vijnë
Ndoshta një krenari të kotë
Kërkon ti të mbrosh me vështrim

[Chorus]
Pastaj ëmbël më shfaqesh papritur
Dhe më gjen të papërgatitur
Dorën ma merr dhe fort ti ma shtrëngon
Më e forta ndjenjë e arritur
Ti nuk gjen dot forcën t'më shohësh në sy
Ndihem i vetmuar kur jemi të dy

[Verse 2]
Ti, bukur e kupton më s'do jetë si njëherë
Ti, rolin tënd vazhdon por frika të merr
Heshtja nis të braktis
Dhe lotët e ndjera të vijnë
Zemra trokitjen e nis
Tashmë i vërtetë ky trishtim