Gönül Necip Mahfuz (Ft. Lider)

[Verse: Necip Mahfuz]
Ben en bilindik suskunluğum, onca yolu tepip geldim
Kitaplar vardı konuşurlardı yemin ettim
Dedim ki; "Değiş'cek ulan bu dünya
Ya ben ya sen ya biz birlikte yok oluruz"

Kararlı cümlelerden kaçınmak gerekmiş çok geç anladım
Sorunu bulduğumda hayli geçti
Bir çok hikaye eskitildi
(Kadınlar, kadınlar, kadınlar, kadınlar, kadınlar)
Hepsi bir gün bitti

Elimi attığım her şey parça parça kurudular
Unutulurlar sandıklarım hep yerinde durdular
Devir daim, değişti suratlar
Bilmezsin kaç farklı ses duydu bu kulaklar

Sayısı arttı her şeyin liste doldu yine de ekliyece'm
Dedim; "Bin yıl geçsin yine de beklicem"
Ve farkettim artık hata kesin konuşmak
Ve yemin ettim: Bir daha yemin etmice'm

[Nakarat]
Her an değişir şu dünya, kalırım yine (kalırım yine)
Yalanla döner bu çarklar tanıyın diye