[Verse 1]
Yeah! Hahaha, yo!
Ah สวัสดีครับทุกคนที่ยังคงมีความเชื่ออยู่
ใครบอกว่าผมเชื่อเหมือนพี่ตูนแต่ผมไม่เชื่อตู่
จะเชื่อหน้าหรือเชื่อใจ
ไม่ว่าใครจะเชื่ออะไรก็ให้เขาเชื่อไปก็ไม่ต้องไปลบไปหลู่
ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเพราะดันไม่เชื่อขู่
บอกหลานข้างบ้านไปหลายครั้งทำไมไม่เชื่อปู่
ประชาชนไม่ได้ทำผิดไม่เห็นต้องเชื่อหมู่
กูสั่งให้มึงพอเพียงแล้วทำไมไม่เห็นมึงเชื่อกู
จะเชื่อมากเชื่อน้อยมึงก็เชื่อไป
อย่าให้ใครมาหยุดถ้าเกิดว่ามึงอ่ะเลือกจะเชื่อไมค์
หากวันนึงมึงเลือกตื่นขึ้นมาเมื่อใด
รสชาติที่ใช้กระเดือกตัวเองดื่มไม่ได้มีไว้เพื่อใคร
หรือความเชื่อมันอยู่ในชั้นบรรยากาศ
บางทีเขาว่าแค่ฝึงฝันบรรดาปราชญ์
แปปเดียวเผลอเวลามันผันดั่งตาฝาด
แต่ฉันขอเก็บความเชื่อเอาไว้กับฉันจนวันลาจาก
[Verse 2: AT]
Yo ภาพมันย้อนพานึกถึงเรื่องราวที่กลายเป็นความหลัง
โตขึ้นมาอยากเป็นอะไรก็เขียนเอาไว้เป็นความฝัน
ทำอะไรก็เอาให้สุดอย่าสนถ้าใครต้องการขำ
ขอแค่อย่าได้ท้อและอย่าไปทิ้งไอ้ความหวัง
ความจริงไม่เป็นไปดั่งใจอย่าเสียเวลาไปนั่งเศร้า
เผื่อซักวันมันอาจจะลั่นเข้า
อยากจะได้ต้องสั่งตัวเองมันไม่มีใครมานั่งเฝ้า
เพราะว่าก่อนจะไปถึงยังไงทุกคนต้องตั้งเป้า
ไม่ใช่เพราะใครมันเข้ามาถามว่า
อยากจะเป็นอะไรก็ตอบเขาไปเเค่ว่าทหารกล้า
หรือว่าอยากเป็นนักกีฬาที่วิ่งอยู่ในสนามหญ้า
หรืออยากนอนเฉยๆ แล้วปล่อยให้ใครคนอื่นมาหยามหน้า
คิดว่าได้ก็ได้ไม่ต้องไปหาเหตุผลมาเพื่อกั้น
มุ่งไปเหอะเดี๋ยวซักวันเดี๋ยวสิ่งที่ทำก็เลื่อนขั้น
ตื่นขึ้นมาไม่พอต้องเลือกยืนหรือเลือกนั่ง
แล้วมองไปที่เป้าหมายบอกตัวเองให้เชื่อมั่น
Yeah! Hahaha, yo!
Ah สวัสดีครับทุกคนที่ยังคงมีความเชื่ออยู่
ใครบอกว่าผมเชื่อเหมือนพี่ตูนแต่ผมไม่เชื่อตู่
จะเชื่อหน้าหรือเชื่อใจ
ไม่ว่าใครจะเชื่ออะไรก็ให้เขาเชื่อไปก็ไม่ต้องไปลบไปหลู่
ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาเพราะดันไม่เชื่อขู่
บอกหลานข้างบ้านไปหลายครั้งทำไมไม่เชื่อปู่
ประชาชนไม่ได้ทำผิดไม่เห็นต้องเชื่อหมู่
กูสั่งให้มึงพอเพียงแล้วทำไมไม่เห็นมึงเชื่อกู
จะเชื่อมากเชื่อน้อยมึงก็เชื่อไป
อย่าให้ใครมาหยุดถ้าเกิดว่ามึงอ่ะเลือกจะเชื่อไมค์
หากวันนึงมึงเลือกตื่นขึ้นมาเมื่อใด
รสชาติที่ใช้กระเดือกตัวเองดื่มไม่ได้มีไว้เพื่อใคร
หรือความเชื่อมันอยู่ในชั้นบรรยากาศ
บางทีเขาว่าแค่ฝึงฝันบรรดาปราชญ์
แปปเดียวเผลอเวลามันผันดั่งตาฝาด
แต่ฉันขอเก็บความเชื่อเอาไว้กับฉันจนวันลาจาก
[Verse 2: AT]
Yo ภาพมันย้อนพานึกถึงเรื่องราวที่กลายเป็นความหลัง
โตขึ้นมาอยากเป็นอะไรก็เขียนเอาไว้เป็นความฝัน
ทำอะไรก็เอาให้สุดอย่าสนถ้าใครต้องการขำ
ขอแค่อย่าได้ท้อและอย่าไปทิ้งไอ้ความหวัง
ความจริงไม่เป็นไปดั่งใจอย่าเสียเวลาไปนั่งเศร้า
เผื่อซักวันมันอาจจะลั่นเข้า
อยากจะได้ต้องสั่งตัวเองมันไม่มีใครมานั่งเฝ้า
เพราะว่าก่อนจะไปถึงยังไงทุกคนต้องตั้งเป้า
ไม่ใช่เพราะใครมันเข้ามาถามว่า
อยากจะเป็นอะไรก็ตอบเขาไปเเค่ว่าทหารกล้า
หรือว่าอยากเป็นนักกีฬาที่วิ่งอยู่ในสนามหญ้า
หรืออยากนอนเฉยๆ แล้วปล่อยให้ใครคนอื่นมาหยามหน้า
คิดว่าได้ก็ได้ไม่ต้องไปหาเหตุผลมาเพื่อกั้น
มุ่งไปเหอะเดี๋ยวซักวันเดี๋ยวสิ่งที่ทำก็เลื่อนขั้น
ตื่นขึ้นมาไม่พอต้องเลือกยืนหรือเลือกนั่ง
แล้วมองไปที่เป้าหมายบอกตัวเองให้เชื่อมั่น
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.