Ezberimi Bozdurdun Kolera

[Verse 1]
Katlanırdı gönlüm gözüm görmeyince
Gördüm seni, aktı savaş boyalarım, yağmurumu bir anda fark ettim
Varlığını görüp yokluğunla kendimi kahrettim
Gidiyordum sakinliğe hiçliklere, aşka geldim yarı yolda, yine düşünceme düştüğünü fark ettim
Dur desem de hayalinde kendimi kaybettim
Bilse ne fark eder bilmese de
Bilirim ki doğru düşünmez şu başım dönmese de
Yaşıyor sayılmam henüz kalbim ölmese de
Ölü de değilim yaşadığımı henüz hissetmese de
Yaprak üstündе titreyen bir su gibiyim
Bugün var yarın yok, ne diyеyim
Her an hediye bileyim, önümde duruyorken nasıl ileri gideyim, söyle? (lütfen bana söyle)
Seni gösteren gözlükler hep gözümde (bak, bak, bak)
Seni gözler durur gözüm, özlem dolu

[Nakarat]
Dur, dur, dur, dur, dinle
Sus dinle, duy kalbim ne diyo'
Unutturdun kendimi, ezberimi bozdurdun
Dur, dur, dur, dur, dinle
Sus dinle, duy kalbim ne diyo'
Çatlamış dudaklara çölde şelaleyi buldurdun

[Verse 2]
Ben arınım canım balın benleyken, sarhoşum bu ne şerbet?
Fark etmem vakit nasıl akar, algılarımı kaybetmem normal, mekan zaman yok hiçim ben senleyken
Seni sevmeye gönüllü herkes, zaten senden başka kim daha çok sevilir ki?
Geldin hepimizi aşk ettin, kızamam kimseye, herkesi aşık ettin
Çocukluğum, gençliğim, anılarım bir çuvalda
Külüm gibi savururum çuvalı aşağıya
Sararım sensiz geçen hayatımı en başa
Konmamda sorun var mı mis kokan saça?
Sanki beste parça, kendi burda aslı camda, takılı bekliyor şu kalbi karda aşık
Geri sen kaldın, beni öldürdün