Εσένα δε Βρίσκω (Esena de Vrisko) Wednesday Night Cypher (Ft. Brando (GRC), dPans, Marseaux & Pak Polka Rots)
[Verse 1: Brando]
Γράφω απ' τα δώδεκα, περνάν τα γαμημένα τα χρόνια σαν δευτερόλεπτα
Άλλη σκηνή άφησα όταν μπήκα μες στο booth και άλλη βρήκα όταν βγήκα
Άλλο ήχο, άλλο στίχο, κόπια, ντρόγκια και στιχάκια για τη χλίδα
Είδα τους παλιούς να χάνονται στις σκιές, δεν προσαρμόστηκαν νωρίς στο πώς αλλάζουν οι εποχές
Κι εσύ κλαις για μια φάση που έχει φύγει, μα τα ίδια λέγανε για τη φάση όλοι και στο χθες
Βλέπεις, όλα αλλάζουνε, μα ένα πράγμα μένει
Η επιλεκτική μνήμη που εξιδανικεύει ένα χιπ-χοπ και μία φάση που δεν θα 'πρεπε να αλλάξει
Μία φάση που όλο μια στροφή στο παρελθόν προσμένει
Σου λείπει το τότε, μα τότε το «τότε» ήταν το σήμερα, και δεν το ήθελες
Οπότε ίσως όσο κι αν αλλάζει το τοπίο, η ρίζα μένει ίδια
Δεν κοπάζει η καταιγίδα στο κεφάλι σου, γι' αυτό έκανες ασπίδα τα γραπτά σου
Τ' αληθινό δεν έζησε ποτέ για να πεθάνει, ζει μονάχα στη καρδιά σου, τη δικιά σου
Κι άλλης μίας χούφτας παλαβό, που ένα χιπ-χοπ ουτοπικό για το δικό τους το μυαλό, έκανε πλάση
Κι είπαν πως ζούσε στο παρελθόν, μη φοβάσαι, κι οι παλιοί αυτό είχαν κάνει, Μίνω
Η αναζοπύρωση δεν θα 'ρθει, γιατί φλόγας λογική ποτέ δεν είδε αυτή η σκηνή για να τη χάσει
Τα πας και τα φέρνεις, ακούω και φέρνω αληθινός, βλέπω άλλον έναν που θέλει να νιώσει ξεχωριστός
Ενώ είναι απλώς άλλος ένας μαλάκας μ' ένα μικρόφωνο που απλά τα λέει κι αυτός λιγάκι αλλιώς
[Chorus: Marseaux]
Όσα μου 'μαθες εσύ
Όλοι οι άλλοι τα 'χουν ξεχάσει
Παλιά δεν σ' έλεγα μουσική, σ' έλεγα ζωή, σ' έλεγα ανάσα και δράση
Όσα μου 'μαθες εσύ
Χάραξαν τη καρδιά μου σαν δίσκο
Είναι το beat εκεί, είναι οι στίχοι εκεί, είναι όσο κι αν ψάχνω, εσένα δεν βρίσκω
Γράφω απ' τα δώδεκα, περνάν τα γαμημένα τα χρόνια σαν δευτερόλεπτα
Άλλη σκηνή άφησα όταν μπήκα μες στο booth και άλλη βρήκα όταν βγήκα
Άλλο ήχο, άλλο στίχο, κόπια, ντρόγκια και στιχάκια για τη χλίδα
Είδα τους παλιούς να χάνονται στις σκιές, δεν προσαρμόστηκαν νωρίς στο πώς αλλάζουν οι εποχές
Κι εσύ κλαις για μια φάση που έχει φύγει, μα τα ίδια λέγανε για τη φάση όλοι και στο χθες
Βλέπεις, όλα αλλάζουνε, μα ένα πράγμα μένει
Η επιλεκτική μνήμη που εξιδανικεύει ένα χιπ-χοπ και μία φάση που δεν θα 'πρεπε να αλλάξει
Μία φάση που όλο μια στροφή στο παρελθόν προσμένει
Σου λείπει το τότε, μα τότε το «τότε» ήταν το σήμερα, και δεν το ήθελες
Οπότε ίσως όσο κι αν αλλάζει το τοπίο, η ρίζα μένει ίδια
Δεν κοπάζει η καταιγίδα στο κεφάλι σου, γι' αυτό έκανες ασπίδα τα γραπτά σου
Τ' αληθινό δεν έζησε ποτέ για να πεθάνει, ζει μονάχα στη καρδιά σου, τη δικιά σου
Κι άλλης μίας χούφτας παλαβό, που ένα χιπ-χοπ ουτοπικό για το δικό τους το μυαλό, έκανε πλάση
Κι είπαν πως ζούσε στο παρελθόν, μη φοβάσαι, κι οι παλιοί αυτό είχαν κάνει, Μίνω
Η αναζοπύρωση δεν θα 'ρθει, γιατί φλόγας λογική ποτέ δεν είδε αυτή η σκηνή για να τη χάσει
Τα πας και τα φέρνεις, ακούω και φέρνω αληθινός, βλέπω άλλον έναν που θέλει να νιώσει ξεχωριστός
Ενώ είναι απλώς άλλος ένας μαλάκας μ' ένα μικρόφωνο που απλά τα λέει κι αυτός λιγάκι αλλιώς
[Chorus: Marseaux]
Όσα μου 'μαθες εσύ
Όλοι οι άλλοι τα 'χουν ξεχάσει
Παλιά δεν σ' έλεγα μουσική, σ' έλεγα ζωή, σ' έλεγα ανάσα και δράση
Όσα μου 'μαθες εσύ
Χάραξαν τη καρδιά μου σαν δίσκο
Είναι το beat εκεί, είναι οι στίχοι εκεί, είναι όσο κι αν ψάχνω, εσένα δεν βρίσκω
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.