Salam Allah Qaraqan

Salam, Tanrı, neçə vaxtır buralara gəlmirəm mən
Bilmirəm haradan başlıyım helə başlıyacam əvvəldən
O tər-təmiz illərdən nə vaxt ki qəlbim günahsız
Ən yaxın dostlarımla bu məscidə gəlirdim mən

Zəif və gücsüz dizlər çökərkən dualarda
Qıldığım hər namaz çəkdiyim hər səcdə yadımda
Yadımda səni görmək arzular və dərin hisslər
Mən onda dəqiq bilirdim ki, kimi yaxşılar kimdi pislər

Uca Allah indi hisslərimdə məftillər və qan
Mənim içimdə indi dustaq yatır yaxşı insan
Güzgüdən baxan adamda deyil artıq mənim əksim
Titrəyən dizlərim günahlarıma bağırır təslim

Səndən də gəlmədikcə səs ya mən eşitmədikcə
Daşlandıqca ruhum vicdanım iradəmi əzdikcə
Hər əsdikcə payiz küləkləri gəldikcə əzan
Tüklərim biz-biz durur dözmək çətin demək asan

Kimlərə çevirdi zaman və bu acı üsyanlar
Sən demə doluymuş çirkabla həyat çirkab insanlar
Sən demə doluymuş yalan ətrafım nifrətlə
Yaxınlarım gözlüyürmüş yıxılmağımı həsrətlə

Belimi sındırsalarda kəssələrdə əllərim
Ancaq sənin qarşında çökəcək mənim dizlərim
Və rəng-bə-rəng adamların üstünü örtükcə qar
Baxıram ətrafıma səndən başqa de kimim var