Bitmeyen Dertler Müslüm Gürses

Ben gönül rüzgarına kapılmış bir garibim
Kırılmış dal sürüklenen yaprak gibiyim
Bitmeyen dertlerime bir de sen eklenince
Sabah akşam içen o ayyaş gibiyim

Her savruluş sonunda bir durağım olsa da
Yine peşinde gönül, sonu ölüm olsa da
Bitmezse ızdırabım, bitmezse bu meçhul yol
Sen bende bir mabetsin elde ne olsan ol

İçiyorum aşkına ben sabah akşam bıkmadan
Taşıyorum sevgini hiç usanmadan
Bahtıma şans güneşi doğmasa da ne çıkar
Beni yalnız aşkımın hasreti yakar

Her savruluş sonunda bir durağım olsa da
Yine peşinde gönül, sonu ölüm olsa da
Bitmezse ızdırabım, bitmеzse bu meçhul yol
Sen bеnde bir mabetsin elde ne kim olursan ol