[Intro: Mani, Method Man]
Yaw
Από την Gotham
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4 (ah)
3, 2, murder one lyric at your door
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4 (ah)
3, 2, murder one lyric at your door
[Verse 1: Mani]
Σηκώθηκα στον ύπνο μου
Μέσα στον κήπο σου περπάτησα μα δεν κοίταζα πίσω μου
Είχα τα ματιά μου κλειστά, κάποιος μ' ακολουθεί δεν είναι φίλος μου
Κι όταν γυρίζω έχει φύγει, μείνε δίπλα μου
Και δες το φως να αντανακλαει στις ταράτσες, είμαστε γενιά του μίσους
2000 και κάτι δαίμονες στίχους
Μα την ψυχή μου δεν πουλάω, έχω κάτι παραπάνω απ' τους κάτοικους
Μέσα στον πλαστικό τους θόλο κάνω κύκλους
Όσα έχω χάσει μέσα σε τέσσερις τοίχους κι είναι κόλαση
Μάλλον θα μ' αποφεύγετε σαν μόλυνση
Όταν χλωμός κυκλοφορώ μέσα στο κέντρο
Νύχτες που κάτω απ' την πανσέληνο πεθαίνω μεθυσμένος
Μόνος κι αρρωστημένος, είν' εξάρτηση
Κόλλησα πάλι όπως το δέρμα στην εξάτμιση
Και πάντα επιστρέφω σ' ό,τι είπα, μάγκα, τέλος
Τα πάντα γύρω παγωμένα, μόνο κάμερες να παρακολουθούν κάθε μου βήμα
Ισορροπώ επάνω σε καλώδια με φόντο την Αθηνά και τυλιγμένος μέσα σε σύρμα
Αλλόκοτες συχνότητες εκπέμπουν τα κανάλια, οι τύψεις γίνανε φόνισσες
Δε μ' έμαθες ποτέ, ποτέ σου δεν προσπάθησες ακόμα και να το 'θελες
Μα μη μου λες ότι δεν πρόλαβες, την ώρα δες
Δεν είναι υπέροχες οι μέρες που φεύγουν μα αν δεν το πρόσεξες, δίχως εκείνες δε θα 'σουν εδώ
Κι αυτό είναι προφανές
Κλείσ' τις κουρτίνες και το φως, άσε με μόνο μου, πενθώ τον πόνο μου μέσα σε ατμόσφαιρες
Yaw
Από την Gotham
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4 (ah)
3, 2, murder one lyric at your door
10, 9, 8, 7, 6, 5, 4 (ah)
3, 2, murder one lyric at your door
[Verse 1: Mani]
Σηκώθηκα στον ύπνο μου
Μέσα στον κήπο σου περπάτησα μα δεν κοίταζα πίσω μου
Είχα τα ματιά μου κλειστά, κάποιος μ' ακολουθεί δεν είναι φίλος μου
Κι όταν γυρίζω έχει φύγει, μείνε δίπλα μου
Και δες το φως να αντανακλαει στις ταράτσες, είμαστε γενιά του μίσους
2000 και κάτι δαίμονες στίχους
Μα την ψυχή μου δεν πουλάω, έχω κάτι παραπάνω απ' τους κάτοικους
Μέσα στον πλαστικό τους θόλο κάνω κύκλους
Όσα έχω χάσει μέσα σε τέσσερις τοίχους κι είναι κόλαση
Μάλλον θα μ' αποφεύγετε σαν μόλυνση
Όταν χλωμός κυκλοφορώ μέσα στο κέντρο
Νύχτες που κάτω απ' την πανσέληνο πεθαίνω μεθυσμένος
Μόνος κι αρρωστημένος, είν' εξάρτηση
Κόλλησα πάλι όπως το δέρμα στην εξάτμιση
Και πάντα επιστρέφω σ' ό,τι είπα, μάγκα, τέλος
Τα πάντα γύρω παγωμένα, μόνο κάμερες να παρακολουθούν κάθε μου βήμα
Ισορροπώ επάνω σε καλώδια με φόντο την Αθηνά και τυλιγμένος μέσα σε σύρμα
Αλλόκοτες συχνότητες εκπέμπουν τα κανάλια, οι τύψεις γίνανε φόνισσες
Δε μ' έμαθες ποτέ, ποτέ σου δεν προσπάθησες ακόμα και να το 'θελες
Μα μη μου λες ότι δεν πρόλαβες, την ώρα δες
Δεν είναι υπέροχες οι μέρες που φεύγουν μα αν δεν το πρόσεξες, δίχως εκείνες δε θα 'σουν εδώ
Κι αυτό είναι προφανές
Κλείσ' τις κουρτίνες και το φως, άσε με μόνο μου, πενθώ τον πόνο μου μέσα σε ατμόσφαιρες
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.