Vitrindeki Manken (Geberik Gelin) Kolera

[Verse 1]
Biliyorum, bir esinti getirdi der, seni
Davranmamı beklersin hep tembih ettiğin gibi
Çok zaman geçti sevdamın buruştu elleri
Bir tır kiralarsın artık, çiğnersin beni
Sonradan hatırlarsın, kitlemediğin kapılar gibi

Ben, kalk-tım yerimden, her şeyi bırak benle ilgilen
Hasta numarası yapıyorum bu yüzden
Cüceler saklanmayı öğrendi artık, korkmuyo'lar devlerden
Bilirsin, kaplumbağaların kaçma şansı yok evden

Ben vit-rin-deki manken! Büyü bozulurdu, canlanırdım
Sen, beni farketsen ben deliyim, çok uzak diyârlara çıkar
Yüzümün sonu dalıp gitme bana diye, söylüyorum sana, bu arayış neden?
Yüzün en güzel manzara, adım papatya
Seviyorum çıkana dek, kopardılar beni bu tarladan

Yüzün sürme oldu, çektim her gün gözüme
Hüznü en sık soğuk mevsimlerde giydim üstüme
Beni bu kadar önemseme!
Sıradan bi' şairim işte, bilmem adı günün ne
Ellerinden sihirleri alınmış bir büyücü gibi yalnız kaldım kalemde
Dinle, ölürayak bi' şarkı yazdım ikimize

[Nakarat]
Ya ben bir fazlalığım, ya da var bir fazlalığım
Acıma yıkıldım, ayaklarımdan beni bi' vapura bağlayın
Okyanus, deniz aştırın, beni ona ulaştırın
Pencereden sarkıtın, düşsün gariplere paralarım