Duman Zamiq Hüseynov

[Bənd 1]
Sanırdım ki, sən idin
Mənə ən əziz o kəs
Fəqət elə məhz bu gündən
Sənə yadam mən
Demə - nə oldu bəs?

Bir dəfə sönən ocaq
Bir də alışıb, közərə bilməz
Xəyanətlər qırılan ürəyə
İndi nə eləsən də, düzələ bilməz

[Nəqərat]
Sağım, solum duman
Ürəyim talan
Sənin nəfəsin yalan
Özün yalan, sözün yalan

Axı bu nə qəddar zaman!?
Yolumuz uçurum, viran
Fələk bir an aman versin
Halımız onsuz yaman (Eh!)

[Bənd 2]
Sevgi acı bir ox
Yaraları çox dərindir, qorx
Onun əzabını daşımağa
Bir də yaşamağa məndə güc də yox