[Teksto de "La amatino de amiko mia" ft. Manŭel]
[Strofo 1]
Ho, kial mi enamiĝis al la amatino de amiko mia?
Kun miloj da inoj en mondo, ĝuste l' amatino de amiko mia
Ja, estas vere, ke kondutas amo tiel: envizaĝen rigardas ĝi al neniu
[Strofo 2]
Mi enamiĝis ĝuste al la amatino de amiko mia
Sed tiajn okulojn belajn dum mia tuta vivo vidis mi neniam
La mondo grandas sed fariĝas eta, se renkontiĝas vi kun simila virin'
[Rekantaĵo]
Nenion diru al li, nek al aliaj, neniam
Mi ne volas diri al la mondo, ke mi amas l' amatinon de amiko mia
Mi ne volas diri al la mondo, ke mi amas l' amatinon de amiko mia
[Instrumenta]
[Strofo 3]
Mi enamiĝis ĝuste al la amatino de amiko mia
Sed tiajn okulojn belajn dum mia tuta vivo vidis mi neniam
La mondo grandas sed fariĝas eta, se renkontiĝas vi kun simila virin'
[Strofo 4]
Kaj kion nun mi faru? Pli bone mi rezignu kaj ne pensu plu
Se estas mi amiko vera, suferu mi silente kaj ne revu plu
Ĉar estas vere, ke necesas plori kaj adiaŭi la feliĉon post nun
[Strofo 1]
Ho, kial mi enamiĝis al la amatino de amiko mia?
Kun miloj da inoj en mondo, ĝuste l' amatino de amiko mia
Ja, estas vere, ke kondutas amo tiel: envizaĝen rigardas ĝi al neniu
[Strofo 2]
Mi enamiĝis ĝuste al la amatino de amiko mia
Sed tiajn okulojn belajn dum mia tuta vivo vidis mi neniam
La mondo grandas sed fariĝas eta, se renkontiĝas vi kun simila virin'
[Rekantaĵo]
Nenion diru al li, nek al aliaj, neniam
Mi ne volas diri al la mondo, ke mi amas l' amatinon de amiko mia
Mi ne volas diri al la mondo, ke mi amas l' amatinon de amiko mia
[Instrumenta]
[Strofo 3]
Mi enamiĝis ĝuste al la amatino de amiko mia
Sed tiajn okulojn belajn dum mia tuta vivo vidis mi neniam
La mondo grandas sed fariĝas eta, se renkontiĝas vi kun simila virin'
[Strofo 4]
Kaj kion nun mi faru? Pli bone mi rezignu kaj ne pensu plu
Se estas mi amiko vera, suferu mi silente kaj ne revu plu
Ĉar estas vere, ke necesas plori kaj adiaŭi la feliĉon post nun
Comments (0)
The minimum comment length is 50 characters.