Προβληματισμοί (Provlimatismoi) ΒΗΤΑ ΠΕΙΣ | VITA PEIS

Άσαρκος:
Είσαι μόνος, είμαι μόνος επίσης
Φυλακισμένος, μπερδεμένος
Κυλάει ο χρόνος, ο θρόνος ματωμένος
Το στέμμα παγωμένο κάθε παιδί μοιάζει γέρος
Στημένο πεπρωμένο, πλανήτης αρρωστημένος
Ανήκεις σε μια ταινία με άγνωστο τέλος
Πρωταγωνιστής γίνε, ή μείνε ξένος
Μάθε να μη χάνεις επιτέλους
Χιλιάδες αντίπαλοι μας θέλουνε αποδυναμωμένους
Κάνε δύναμη τη σάπια ζωή, τους ανώφελους πολέμους
Έκτακτο δελτίο να δούμε τους πεθαμένους και μετά
Το μυαλό μου πετά, μοναχικά
Όνειρα που δε στηρίζονται σε λεφτά
Φοβάμαι μήπως πρέπει να πληρώνουμε στο μέλλοντα
Για ν’ αποκτήσουμε εμπιστοσύνη και έρωτα
Ίσως χαθώ στον τόπο που χάθηκες
Και βρεθώ απέναντί σου να δω το πως καταστράφηκες
Να δω το πόσο ντράπηκες, το πόσο νεκρός την είδες
Σε ποιο καλούπι μπήκες και την αγάπη δε βρήκες
Σε ποια ρουτίνα διαταγές περιμένεις
Τι σου ‘χει θάψει την καρδιά και σε κανέναν δεν είπες
Γιατί ζηλεύεις τη χαρά που ο καθένας υποδύεται
Κι ενώ πιστεύεις σ’ έναν Θεό που καθημερινά συνθλίβεται
Δεν ξέρεις ν’ αγαπάς και που πηγαίνεις
Κάθομαι να σκεφτώ, κι άθελά μου καταλήγω σε χαρτί και στυλό
Με καταλαβαίνεις, με καταλαβαίνεις, με καταλαβαίνεις