Νύχτα Γενάρη (Nihta Genari) Vasilis Karras

Πάγωσε απόψε το φεγγάρι, τούτη τη νύχτα του Γενάρη
Και στο φθηνό ξενοδοχείο, ζωή ληγμένη σαν λαχείο
Τύχη θάμπη και λερωμένη σαν την ψυχή της ξεβαμμένη
Που έβλεπε στον σκληρό πελάτη όσους της γύριζαν την πλάτη

Όλη η ζωή ένα ταξίδι, και ένα ποτό χολή και ξύδι
Απ’ την υπόγα της Λιοσίων, στο δεύτερο της πατησιών
Απόψε κάνει τόσο κρύο, και αυτή μαγείρεψε για δυο
Για αυτόν που θα ‘ρθει να την πάρει τούτη τη νύχτα του Γενάρη

Που είσαι πάτερα που είσαι μάνα και όσοι την είπανε πουτάνα
Θέλουν απάντηση δίκη σου αφεντικό του παράδεισου
Δίχως πάτερα δίχως μάνα μονή στου κόσμου την αλάνα
Και τώρα μονή απέναντι σου αφεντικό είναι δίκη σου

Όνειρα χρονιά μετρημένα, σε ένα κρεβάτι ξεχασμένα
Και μία υπόσχεση εκείνου που έμοιαζε με έξοδο κίνδυνου
Και όλα αυτά μέσα στο κρύο να φεύγουν πάνω στο φορείο
Που το κρατάει το φεγγάρι, τούτη τη νύχτα του Γενάρη

Όλη η ζωή ένα ταξίδι, και ένα ποτό χολή και ξύδι
Απ’ την υπόγα της Λιοσίων, στο δεύτερο της πατησιών
Απόψε κάνει τόσο κρύο, και αυτή μαγείρεψε για δυο
Για αυτόν που θα ‘ρθει να την πάρει τούτη τη νύχτα του Γενάρη

Που είσαι πάτερα που είσαι μάνα και όσοι την είπανε πουτάνα
Θέλουν απάντηση δίκη σου αφεντικό του παράδεισου
Δίχως πάτερα δίχως μάνα μονή στου κόσμου την αλάνα
Και τώρα μονή απέναντι σου αφεντικό είναι δίκη σου