Ludzką Rzeczą Błądzić Polska Wersja (Ft. DJ Gondek)

[Refren: Jano & Hinol]
Trudno przyznać się do błędu, a łatwo jest sądzić
Nawet, gdy sam błądzisz
Czym prędzej zapomnisz, mądrości słowa wielkie
Widzisz w czyimś oku drzazgę, a w swoim masz belkę
Trudno przyznać się do błędu, a łatwo jest sądzić
Nawet, gdy zabłądzisz
Czym prędzej zapomnisz, przeznaczenia gest
Bo ludzką rzeczą błądzić jest!

[Zwrotka 1: Jano]
Jak każdy błądzę, sądzę, że wyjdzie słońce w końcu
I że zobaczę tam Ciebie na drogi krańcu
Dawno zerwał mi się łańcuch, ludzką rzeczą błądzić
Ważne żeby umieć wrócić, błędy naprawić – ciężko
Ból w sobie zabić, Twój wybór chłopak
W chuj możesz stracić bujając głową w obłokach
Ciągle iść pod górkę? kurwa nie, dziękuję
Musisz znaleźć siłę w sobie, to twój ratunek
Życie Ci wystawia rachunek i kończysz w piachu
Dobrze o tym wiesz, ale nie odczuwasz strachu
Ludzką rzeczą błądzić, wiem jak można skończyć
Z życia nektar sączyć, wciąż do celu dążyć
Potem półsłodkie wino otwierasz z dziewczyną
Naraz wypijasz do dna i żegnasz się z tą chwilą
Gdzieś Ci sens zaginął, ale po upadku wstajesz
Nie wiesz już gdzie iść, chyba sam się nie poznajesz
Drogą na skróty zaszczuty jesteś na amen
Czas już wreszcie przerwać ten lament, pokonać zamęt
Mów co masz mówić, byle słów Ci nie brakło
Nie zawsze dobrą ścieżką jest ta gdzie widać światło, elo
(aj, aj, aj)