Ki Az Posht Lebaseto Mibande Amir Tataloo

؛[مقدمه]؛
میدونی
مهم نیست که همه چی تموم شد
مهم اینه که یه سری کارا رو
فقط با هم می کردیم
...الان که من نیستم
ولش کن

؛[قسمت اول]؛
دوباره من دنبال یه اتاق تاریک و
یه تخت دونفره
یه جایی که لو ندنش
یه زندگی مرفع
که در حد هنرمنده
همه روزا پر از خنده شدم
مرد تو، همدم تو
پا میشم صبح از تختت
مزخرفه
بگو این چه وضعه حال ماست
میشینم تو خیالم
رو به رو تو، در گوشم
چیزای خوب بگو تو
ولی فایده نداره
ببین رو به رو تو
آره اینجا ته راه ماست
کاش میفهمیدی که
از این تیریپا نداریم که بری
خودتو خبر ندی
نگرانتم من از قدیم
کم باهم قدم زدیم
کم بهم قول دادیم
که بریم جلو و عقب نریم
میگفتی که همش سریم
از همه و قشنگترین
حال مال ماست فقط همین
تو شبای شمال
کنار آب با لباس قدیم زدیم
ولی رفتی و به هر چی
توی داستان ماست
لگد زدی
هر چی دلم میخواست
که رو راست باشه
باز همش بدی